George Sprott: (1894-1975)

Opinie czytelników

Książka „George Sprott Circa 1894-1975” autorstwa Setha to graficzna narracja, która przedstawia życie George'a Sprotta, fikcyjnej osobowości lokalnej telewizji w Kanadzie, kontrastując z bardziej pełnym nadziei „To wspaniałe życie”. Eksploruje tematy samotności, utraconych szans i natury celebrytów, a wszystko to zilustrowane charakterystyczną grafiką Setha. Choć chwalony za wciągającą fabułę i wysokiej jakości produkcję, niektórzy czytelnicy uznali, że tempo jest powolne, a styl narracji nierówny.

⬤ Piękna grafika i wysoka jakość produkcji; ponadwymiarowe strony zwiększają wrażenia wizualne.
⬤ Wciągająca eksploracja głębokich tematów, takich jak samotność i natura małomiasteczkowej sławy.
⬤ Wielowątkowa struktura narracyjna zapewnia różnorodne spojrzenie na George'a Sprotta.
⬤ Opisowe i sugestywne przedstawienie kanadyjskiego życia w XX wieku.

⬤ Powolne tempo i mniej wciągająca fabuła w porównaniu do innych dzieł Setha; niektórzy uznali ją za nużącą.
⬤ Nieformalny styl narracji może być odstręczający dla niektórych czytelników.
⬤ Portret George'a Sprotta może wydawać się niesprawiedliwy lub zbyt krytyczny dla fanów oryginalnej osobowości telewizyjnej.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Po raz pierwszy opublikowana w The New York Times Magazine „Funny Pages”.

Słynny rysownik i ilustrator New Yorkera, Seth, tworzy fikcyjną opowieść o George'u Sprotcie, gospodarzu wieloletniego programu telewizyjnego. Wydarzenia składające się na mozaikę życia George'a są poskładane razem z niepewnych wspomnień kilku informatorów, którzy często mają sprzeczne wrażenia. Córka George'a opisuje go jako niewybaczalnego chamidło, podczas gdy siostrzenica wspomina go z sympatią. Jego były asystent wspomina wyprawę na Arktykę, podczas której George porzucił go na dwa miesiące, podczas gdy sam George wspomina tę podróż jako czas, w którym zaczął pisać listy do byłej miłości, od której nigdy nie otrzymał odpowiedzi.

Przywołując poczucie zarówno pamięci, jak i jej utraty, George Sprott jest pełen uroczej, melancholijnej nostalgii, która wyróżnia twórczość Setha. Postacie lamentujące nad ogólnym postępem społecznym dzielą strony z obrazami przestarzałych przedmiotów - dowodem wydarzeń i osób rzadko dokumentowanych i ledwo pamiętanych. Podobnie własne opinie George'a są przepełnione żalem i poczuciem niesprawiedliwości starzenia się w tym ponurym przypomnieniu o nieuchronnym przemijaniu życia, wraz z zanikającą kulturą ich czasów.