Geometria tworzenia: Rysunek architektoniczny i dynamika gotyckiego designu

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 3 głosach.

Oryginalny tytuł:

The Geometry of Creation: Architectural Drawing and the Dynamics of Gothic Design

Zawartość książki:

Rozkwit architektury gotyckiej w uderzającym stopniu zależał od wykorzystania rysunku jako narzędzia projektowania. Rysując precyzyjne "plany" za pomocą prostych narzędzi, takich jak kompas i linijka, gotyccy rysownicy byli w stanie opracować linearną architekturę o niespotykanej złożoności i wyrafinowaniu.

Analiza zachowanych rysunków może dostarczyć cennych i niezwykle intymnych informacji na temat gotyckiego procesu projektowania. Gotyckie rysunki zawierają nakłucia kompasu, nieotynkowane linie konstrukcyjne i inne charakterystyczne ślady geometrycznej metody pracy rysownika. Co więcej, proporcje rysunków są takie, jak zamierzał projektant, bez kompromisów wynikających z błędów wprowadzonych w procesie konstrukcyjnym.

Wszystkie te cechy sprawiają, że rysunki te są idealnymi przedmiotami do badania gotyckiej praktyki projektowej, ale ich geometria do tej pory nie była przedmiotem systematycznej uwagi. Niniejsza książka oferuje nowe spojrzenie na gotycką kreatywność architektoniczną.

Pokazuje, w serii rygorystycznych geometrycznych studiów przypadków, jak gotycki projekt ewoluował w czasie, w dwóch znaczeniach: w godzinach pracy rysownika i na przestrzeni wieków późnego średniowiecza. W każdym studium przypadku seria grafik komputerowych pokazuje z niespotykaną dotąd szczegółowością, jak średniowieczny projektant mógł rozwijać swoją koncepcję architektoniczną krok po kroku, używając jedynie podstawowych operacji geometrycznych.

Podsumowując, analizy te pokazują zarówno niezwykłą ciągłość metodologiczną w epoce gotyku, jak i stopniowy rozwój nowych i wyrafinowanych permutacji czcigodnych tematów projektowych. Ta bogata tradycja ostatecznie ustąpiła w renesansie nie z powodu jakiegokolwiek nieodłącznego problemu z architekturą gotycką, ale dlatego, że wizualny język klasycyzmu przemawiał bardziej bezpośrednio do pretensji humanistycznych książąt niż bardziej abstrakcyjny geometryczny porządek gotyckiego projektu, jak pokazuje ostatni rozdział książki.