Geografia urbanistyki w rzymskiej Azji Mniejszej

Oryginalny tytuł:

The Geography of Urbanism in Roman Asia Minor

Zawartość książki:

The Geography of Urbanism in Roman Asia Minor bada, w jaki sposób rzymska urbanistyka przejawiała się w Azji Mniejszej w ciągu pierwszych trzech wieków naszej ery, szczególnie w odniesieniu do jej wzorców przestrzennych w krajobrazie oraz funkcji administracyjnych, gospodarczych i kulturowych pełnionych przez miasta, a także w jaki sposób miasta rozwijały się pod względem wielkości i monumentalności. Odnosi się również do tego, w jakim stopniu było to wynikiem kontekstu politycznego, społeczno-kulturowego i gospodarczego oraz w jakim stopniu "determinanty strukturalne", takie jak topografia fizyczna, potencjał rolniczy i klimat (w tym ich zmiany) wpłynęły na obserwowane wzorce.

Ponieważ Azja Mniejsza była już usiana miastami na długo przed tym, jak Rzymianie opanowali ten obszar w II wieku p.n.e., praca ta porównuje urbanistykę pierwszych trzech wieków n.e. z wzorcami miast w pierwszym tysiącleciu p.n.e.

(szczególnie w okresie klasycznym i hellenistycznym) oraz wzorcami bizantyjskimi i osmańskimi, tworząc długoterminową perspektywę. Książka zawiera dodatek z informacjami dla 500 miast i 1000 wiosek w Azji Mniejszej.