Ocena:
Recenzenci chwalą „Genezę i strukturę fenomenologii ducha Hegla” Hyppolite'a za jej naukowy rygor i rolę pomocnego towarzysza oryginalnego tekstu Hegla. Czytelnicy doceniają jego przejrzystość i głębię, szczególnie w interpretacji złożonych tematów w filozofii Hegla. Jednak w recenzjach zauważono również, że nie należy go traktować jako samodzielnego wprowadzenia do pracy Hegla i może stanowić wyzwanie dla początkujących, ponieważ pozostaje bardzo blisko terminologii i pojęć Hegla.
Zalety:⬤ Naukowa błyskotliwość i rygor.
⬤ Przejrzysta i pomocna prezentacja „Fenomenologii” Hegla.
⬤ Dobry towarzysz w studiowaniu Hegla; oświetla złożone sekcje.
⬤ Pomaga czytelnikom zrozumieć koncepcje Hegla bez nadmiernego upraszczania.
⬤ Polecana dla poważnych studentów filozofii.
⬤ Nie nadaje się jako samodzielne wprowadzenie do Hegla.
⬤ Może stanowić wyzwanie dla początkujących ze względu na ścisłe trzymanie się oryginalnego tekstu Hegla.
⬤ Może czasami oferować parafrazy zamiast uproszczonych wyjaśnień, co może nie zadowolić wszystkich czytelników.
(na podstawie 6 opinii czytelników)
Genesis and Structure of Hegel's Phenomenology of Spirit
Jean Hyppolite dokonał pierwszego francuskiego przekładu Fenomenologii ducha Hegla.
Jego główne prace - tłumaczenie, komentarz oraz Logique et existence (1953) - zbiegły się w czasie z gwałtownym wzrostem zainteresowania Heglem po II wojnie światowej. Jednak wpływ Hyppolite'a wynikał w równym stopniu z jego roli nauczyciela, co z jego tłumaczenia lub komentarza: Foucault i Deleuze poznali Hegla na zajęciach prowadzonych przez Hyppolite'a, a Derrida studiował pod jego kierunkiem.
Ponad pięćdziesiąt lat po pierwotnej publikacji, analiza Hegla dokonana przez Hyppolite'a nadal oferuje czytelnikowi świeże spojrzenie.
