Generałowie Aleksandra Wielkiego

Opinie czytelników

Książka „The Generalship of Alexander the Great” autorstwa J.F.C. Fullera jest wysoko ceniona za wnikliwą analizę przywództwa wojskowego i strategii Aleksandra. Pomimo tego, że została opublikowana ponad pięćdziesiąt lat temu, pozostaje kluczowym punktem odniesienia dla historyków wojskowości i przedstawia przekonujące argumenty przemawiające za pozycją Aleksandra jako jednego z największych dowódców wojskowych w historii. Ma jednak wady, takie jak przestarzały styl pisania, słabe mapy i brak szczegółowych taktyk, które mogą rozczarować niektórych czytelników.

⬤ Dobrze zbadana i wnikliwa analiza geniuszu wojskowego i przywództwa Aleksandra.
⬤ Polecana zarówno przez historyków wojskowości, jak i zwykłych czytelników.
⬤ Zapewnia unikalną perspektywę historyka wojskowości, a nie badacza klasycznego.
⬤ Pozostaje aktualna i często cytowana przez współczesne autorytety wojskowe.
⬤ Wciągający styl pisania, który sprawia, że złożone treści historyczne są bardziej przystępne.

⬤ Nieaktualny styl pisania może nie przypaść do gustu wszystkim czytelnikom.
⬤ Pewna krytyka dotycząca głębi treści biograficznych w porównaniu do szczegółów taktycznych.
⬤ Słaba jakość map zawartych w tekście, utrudniająca wizualizację bitew.
⬤ Długie dyskusje na temat kontekstu mogą odciągać uwagę niektórych czytelników od taktyki wojskowej.
⬤ Czasami brakuje rozstrzygających stwierdzeń na temat sprzecznych informacji historycznych.

(na podstawie 37 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Generalship of Alexander the Great

Zawartość książki:

Krótkie i gwałtowne życie (356-323 p.n.e.) Aleksander był największym ze wszystkich zdobywców w historii świata. Miał niewielką armię - rzadko przekraczającą 40 000 ludzi - ale konstelację śmiałych, rewolucyjnych pomysłów dotyczących prowadzenia wojny i natury rządu.

J. F. C.

Fuller, jeden z czołowych historyków wojskowości XX wieku, jako pierwszy przeanalizował Aleksandra pod kątem jego przywództwa jako generała. Podzielił on swoje studium na dwie części.

Pierwsza, zatytułowana „Zapis”, opisuje tło epoki, charakter i szkolenie Aleksandra, strukturę armii macedońskiej oraz geografię świata, która determinowała strategię podboju. Druga część, „Analiza”, analizuje wielkie bitwy, od Granicus po Hydaspes, i kończy się dwoma rozdziałami o mężu stanu Aleksandra.

W stylu zarówno jasnym, jak i dowcipnym, Fuller przedstawia wiele stron geniuszu Aleksandra i pełny zasięg jego imperium, które rozciągało się od Indii po Egipt.