Gejowskie niebo to parkiet, ale nie mogę się zrelaksować

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Gay Heaven Is a Dance Floor But I Can't Relax

Zawartość książki:

Przełomowy zbiór poezji w wielopostaciowej, poetyckiej rozmowie między artystami i pisarzami queer i trans.

Podobnie jak spotkanie pod kulą dyskotekową lub słuchanie Arthura Russella na promie Staten Island, Gay Heaven Is a Dance Floor but I Can't Relax proponuje czytanie jako formę przyjaźni. Rozmowna, dociekliwa i wnikliwa, ta książka jest skierowana do każdego, kto kochał kogoś, kogo nigdy nie spotka.

" Gay Heaven Is a Dance Floor but I Can't Relax daje mi ten sam rodzaj podniecenia i wyobraźni, co obsesja na punkcie błyszczących zdjęć w biografiach queer. Wiersze te wspólnie tworzą wodnistą ślizgawkę między przeszłością a teraźniejszością, troską a niepokojem, formą a bezkształtnością, czasownikiem a rzeczownikiem. Możemy żyć w poślizgu między tym, co relacyjne, a tym, co przytłaczająco tajemnicze. Tak łatwo byłoby popaść w nostalgiczny dół, ale Charles nie jest tego rodzaju poetą. Raczej tańczymy (lub piszemy) do polimorficznego świtu, "przedłużonego cięcia, technologii wyczuwania na zawsze". Jestem wdzięczny za te wiersze, ponieważ witają nas surrealistyczną składnią, która następnie w jakiś sposób tworzy nową gramatykę, w której harmonia metaboliczna z kotami i kapibarami, cyniami i rambutanami jest normą, jest gejowskim niebem".

- Stacy Szymaszek.

"Wiersze w Gay Heaven Is a Dance Floor but I Can't Relax posiadają zdumiewającą głębię miłości w ich aranżacjach słów i dźwięków, w ich zabawie z i wewnątrz żywiołowych złożoności oraz w ich całkowitym oporze przed poddaniem się krzywdzie i bocznym drogom krzywdy. Długi wiersz tytułowy, o Arthurze Russellu, dla Arthura Russella i z Arthurem Russellem, jest kaskadą form i głosów kierowanych przez taniec i niedotykalność do ciągłości zbiorowej wiedzy, ruchu i żalu w obliczu dewastacji. A potem, podobnie jak Martin Wong, pośród wielu innych źródeł sztuki i nadziei, Charles Theonia czuje zapach strażaków, słucha dźwięków czekających na otwarte usta i wie, że "Początek można zastąpić dowolnym słowem, które cię przybliży". Ta książka jest towarzyszem na całe życie".

- Anselm Berrigan.

"Na szczęście śnimy w krajobrazach / poza naszym doświadczeniem", pisze Charles Theonia w długim wierszu otwierającym ich debiutancki zbiór, a czytelnicy mają więcej szczęścia. Przepełniony poczuciem tego, co możliwe, wśród wielu propozycji są "inne układy jaźni"; taniec ciał (tekstowych i nie) uwikłanych w dźwięk; portale do wielu innych miejsc - "Utopia: przymus ciągłego przerabiania tego świata". Ten świat nie może stać się sam, stąd jego zbiorowa erotyka. Wskakuj! ".

- Mnica de la Torre.

"wiersze charlesa theonii są wszystkim! ".

- Tourmaline.

"Nic nie jest gejowskie i ani przestrzeń, ani czas nie mogą powstrzymać ludzi przed dotykaniem się w nowym zbiorze wierszy charlesa theonii, Gay Heaven Is a Dance Floor But I Can't Relax, w którym język jest poruszany, aby zaspokoić pożądanie, rozbudzić je, rozniecić, upublicznić, a następnie sprawić, by odbiło się echem - bo dlaczego nie miałoby się tak stać? wiersze theonii są dla istot uczuciowych, które chcą i tego, i tego. Budzą, rozbrzmiewają i satysfakcjonują".

- Shiv Kotecha.