Somewhere My Love
15 sierpnia 1945 roku cesarz Japonii ogłasza bezwarunkową kapitulację swojego kraju przed aliantami. Dziesiątki tysięcy japońskich osadników w kontrolowanym przez Japończyków regionie zwanym "Mandżukuo" zostaje porzuconych przez swój rząd, który żąda nawet, aby zademonstrowali swoją lojalność wobec cesarza, odbierając sobie życie.
Trzynastoletnia Okamura Hanako, japońska sierota wojenna, zostaje adoptowana przez współczującą chińską parę.
W 1972 roku stosunki między Chinami a Japonią zostają znormalizowane, a wiele japońskich sierot wraca do Japonii, ale Hanako odrzuca wezwanie ojca i brata do powrotu do domu.
Duanmu Zhengliang rodzi się w Chinach jako syn Hanako i jej męża Ikedy Yao, innego japońskiego sieroty. Jest zszokowany, gdy jako dorosły dowiaduje się o swoim japońskim pochodzeniu.
Zhengliang poznaje Tong Xin, inteligentną, pryncypialną i piękną dziennikarkę, do której zaczyna żywić uczucia. Zhengliang zgadza się udzielić wywiadu gazecie, dla której ona pracuje, i postanawia napisać artykuł o japońskich sierotach z Mandżurii. Jednak podczas pobytu w Japonii w ramach programu wymiany akademickiej, urocza doktorantka o imieniu Arikawa Kikumiko prosi go, aby pozostał tam z nią.
Hanako jest rozdarta między dwiema ojczyznami, Japonią i Chinami, a także między więzią z rodzicami biologicznymi a uczuciem do chińskich rodziców, którzy ją adoptowali.
Zhengliang, potomek japońskich sierot wojennych, zmaga się ze swoją tożsamością "ani Chińczyka, ani Japończyka".
Dlaczego dwa pokolenia chińskich dziennikarzy nie szczędziły wysiłków w dokumentowaniu i śledzeniu historii japońskich sierot wojennych?
Wielu Japończyków jest potomkami japońskich osadników z Mandżurii. Dlaczego co roku zbierają się na obrzeżach Tokio przed pomnikiem zwróconym w stronę ziemi, na której żyli ich przodkowie, śpiewając pieśni i głosząc, że "Mandżukuo jest naszą ojczyzną"?
