
Where Here Is Hard to Say: Poems
„W tytułowym wierszu drugiego zbioru Gordona Johnstona, kajakarz płynący z szybkim prądem jest zbyt pochłonięty przepływem wody, światła słonecznego i liści jaworu, aby dokładnie określić, gdzie znajduje się na rzece. Nieustannie przybywa i odpływa, negocjując swoje przejście przez krajobraz rzeczny, który jest tak stary, jak nowonarodzony, który jest zmapowany i znajomy, ale zawsze się zmienia.
Wiersze te angażują straty i odnowienia tego przepływu - spotkania z „rybami-śmieciami”, żółwiami, wydrami i innym życiem w południowych rzekach i lasach, a także w dziczy Zachodniej Wirginii, Wyoming i Oklahomy. W tych wierszach przemawiają góry, równiny i potoki, a nawet glina, kora brzozy i porosty. „Where Here Is Hard to Say” odnosi się również w tym zbiorze do przekraczania nowych, trudnych ludzkich terytoriów, »Lonely Middles« konfrontacji ze śmiertelnością przyjaciół i rodziców, pozwalania synom i córkom dorastać i oddalać się od domu, zmagania się z depresją i prób znalezienia stabilnego oparcia w połowie życia, gdy ekstaza przeplata się z okropnością.
Wiersze wymyślają modlitwy i broń przeciwko wątpliwościom. Opowiadając historie, pisząc listy, ścinając zarośla, rzeźbiąc kajaki, słuchając Wilco, wiersze znajdują wspólnotę w każdym z tych działań.
Głos w tych wierszach jest na przemian zabawny, smutny, zachwycony i nostalgiczny, może mieć trudności z dokładnym określeniem, gdzie się znajduje, ale sprawia, że czytelnik cieszy się, że też tam jest i słucha. W tych wierszach jest ciężko zdobyta mądrość, ale nigdy nie są one dydaktyczne ani kaznodziejskie.
Wyrażają swoje spostrzeżenia za pomocą skromnych, często zabawnych, mówców i precyzyjnych obrazów, które honorują tajemnice wiary i doświadczenia. To książka z historiami do opowiedzenia, wizjami do przekazania i muzyką do ich niezapomnianego przekazania.” - strona internetowa wydawcy.