Gdzie się podział mój chichot?

Opinie czytelników

Książka jest chwalona za wciągającą historię i pozytywne przesłanie, zachęcające dzieci do odnajdywania radości i pomagania innym. Jest dobrze odbierana zarówno przez dzieci, jak i dorosłych, dzięki czemu jest odpowiednią lekturą dla różnych grup wiekowych. Wielu recenzentów docenia humor, proste prawdy i zdolność do wywoływania dyskusji na temat emocji.

Dobrze napisana i zabawna, pozytywne lekcje moralne, wciągające ilustracje, odpowiednia dla szerokiego przedziału wiekowego (3-8 lat), pomaga dzieciom radzić sobie z emocjami, takimi jak smutek i złość, promuje szczęście poprzez pomaganie innym, interaktywna i prowokująca do myślenia, zachęca do rodzinnych dyskusji.

Niektórzy czytelnicy nie byli pewni, czy młodsze dzieci w pełni zrozumieją głębsze przesłanie, a kilku zauważyło, że może nie utrzymać uwagi dzieci tak długo, jeśli nie są zaangażowane.

(na podstawie 41 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Where'd My Giggle Go?

Zawartość książki:

Kapryśna książka z obrazkami od bestsellerowego autora New York Timesa Maxa Lucado, Where'd My Giggle Go? pomaga dzieciom przetwarzać emocje w zabawny, zdrowy sposób, dzięki czemu mogą przekształcić się ze zrzędliwych w śmiejących się głośno szczęśliwych.

"Czułem się trochę zrzędliwy. Czułem się trochę smutny. Nie wiem dlaczego, ale czułem się nawet zły". Dla każdego dziecka, które czasami czuje się nie w porządku i nie wie dlaczego, Where'd My Giggle Go? pomaga normalizować i rozpraszać negatywne emocje w zachwycający sposób.

Idealna lektura na głos, Gdzie się podział mój chichot?

⬤ Naturalny sposób na rozmowę z dziećmi o tym, że wszyscy czasami jesteśmy smutni.

⬤ Przypomnienie, że możemy pomóc innym odnaleźć szczęście.

Dzięki kolorowym ilustracjom Sarah Jennings, ta książka jest:

⬤ Świetna dla dzieci w wieku 4-8 lat.

⬤ Doskonała do dyskusji w klasie na temat przetwarzania uczuć i emocji, a także jako pomoc dla rodziców w rozmowach o byciu smutnym, zrzędliwym, niespokojnym lub nieszczęśliwym.

Where'd My Giggle Go?podąża za chłopcem, który szuka swojego chichotu wszędzie - od cyrku, przez piekarnię, aż po własną kieszeń. W końcu "Bez chichotu nie ma zabawy. Nie ma zabawy, nie sirree. Brak chichotu nie jest najlepszym sposobem na bycie". Potem zdaje sobie sprawę, że dawanie szczęścia innym jest najlepszym sposobem na znalezienie go samemu. Kiedy oferuje uśmiechy i uściski, pomaga mamie zmywać naczynia, bawi się z przyjacielem i daje psu dobre łaskotki, czuje, że coś głęboko, głęboko w środku zaczyna się poruszać. I zanim się obejrzysz, chłopiec zaczyna chichotać!

Urocze, ale potężne przesłanie Lucado przypomina każdemu z nas, że pokonanie zrzędliwości to tylko chichot.