Gdzie na ziemi jest niebo?

Opinie czytelników

Książka oferuje bogaty gobelin doświadczeń i refleksji Jonathana Stedalla, twórcy filmów dokumentalnych, splatając głębokie spostrzeżenia i wciągające anegdoty o jego spotkaniach z wybitnymi postaciami i tematami w całej jego karierze.

Przemyślane opisy, humor, wciągające pisanie, introspektywna i bogata treść, odpowiednia do czytania w segmentach i prowokująca do myślenia.

Książka jest długa i może nie nadawać się do podróży; może sprawić, że czytelnicy poczują się zwyczajni w porównaniu z wyjątkowymi doświadczeniami autora.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Where on Earth Is Heaven?

Zawartość książki:

"Po co mam żyć, po co czegokolwiek pragnąć lub cokolwiek robić? Krótko mówiąc, czy życie ma jakikolwiek sens, którego nie zniszczy czekająca mnie nieuchronna śmierć? " -- Lew Tołstoj

"Czytanie tej książki jest jak siedzenie przy ognisku w długi zimowy wieczór, słuchanie z zachwytem wieloletniego przyjaciela, który głęboko zastanawiał się nad tajemnicami życia, a teraz spogląda wstecz na swoją życiową podróż, aby podzielić się, skromnie i bez pretensji, zgromadzoną mądrością. To głęboko ludzka książka, napisana przez głęboko ludzkiego człowieka. Ale to także coś więcej." -- Richard Tarnas (przedmowa)

Gdzie na ziemi jest niebo? jest odpowiedzią na pytanie młodego syna autora. Dla Jonathana Stedalla to, co kryje się za tym pytaniem, było motywacją do długiej kariery wybitnego reżysera filmów dokumentalnych. Współpracował z jednymi z najbardziej oryginalnych i przemyślanych umysłów naszych czasów. Jego filmy - o Tołstoju, Gandhim, Jungu, a także kulturalne i duchowe inicjatywy inspirowane przez Rudolfa Steinera - były kamieniami milowymi na jego drodze poszukiwań, podobnie jak spostrzeżenia Pierre'a Teilharda de Chardin i Ralpha Waldo Emersona.

Stedall bada trudne pytania dotyczące życia i umierania, patrzenia i widzenia, nieba i ziemi oraz naszego ludzkiego potencjału. Opiera się na czterdziestoletnim doświadczeniu w tworzeniu filmów - głównie dla BBC - współpracując z inspirującymi artystami, naukowcami i pisarzami, takimi jak John Betjeman, Laurens van der Post, Fritz Schumacher, Bernard Lovell, Malcolm Muggeridge, Alan Bennett, Fritjof Capra, Cecil Collins, Ben Okri i Mark Tully.

Po drodze głęboko zastanawiał się również nad pojęciem człowieka jako mikrokosmosu makrokosmosu, znaczeniem wieczności jako "wiecznego teraz", rolą świętego głupca i odkupieńczą mocą miłości. Przede wszystkim coraz bardziej pochłania go nie tylko to, co "widzialne", ale także to, co "niewidzialne".

Poszukiwania autora - czy to w afrykańskim buszu, na ulicach San Francisco, wśród świątyń na wzgórzach północnych Indii, czy w uliczkach Kornwalii - zostały ogromnie wzbogacone przez jego spotkania z tak zwanymi zwykłymi mężczyznami i kobietami, którzy zmagali się nie tylko z próbami i radościami życia, ale także ze znalezieniem sensu życia - sensu, który przekształca dualizm nieodłącznie związany z takimi zwrotami jak "duch i materia", "życie i śmierć" oraz "niebo i ziemia".