Ocena:
Książka otrzymuje mieszane recenzje, z których niektórzy chwalą jej imponujący rozmiar i zawartość fotograficzną, podczas gdy inni krytykują jej chaotyczną organizację i poleganie na wcześniej widzianych zdjęciach. Fani Gaya Talese doceniają jego styl narracji, ale niektórzy czytelnicy uważają, że książka nie spełnia swojego potencjału.
Zalety:⬤ Duży i imponujący format, świetny na prezent
⬤ zawiera niesamowite zdjęcia i interesujące ciekawostki
⬤ dobrze przedstawiony główny element
⬤ pisanie Talese'a i korespondencja dodają wartości
⬤ doceniona przez fanów Sinatry i Talese'a.
⬤ Niektóre zdjęcia są słabej jakości, a wiele z nich nie jest oryginalnych
⬤ połączenie między narracją a zdjęciami jest słabe
⬤ rozciąga krótki artykuł w książkę
⬤ brakuje świeżego spojrzenia na Sinatrę
⬤ niektórzy uważają, że jest to zbyt drogie i zbędne.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
Gay Talese. Phil Stern. Frank Sinatra Has a Cold
„Sinatra z przeziębieniem to Picasso bez farby, Ferrari bez paliwa - tylko gorzej.
Ponieważ zwykłe przeziębienie pozbawia Sinatrę tego nieubezpieczalnego klejnotu, jego głosu, przecinając rdzeń jego pewności siebie.” -- Gay Talese Zimą 1965 roku pisarz Gay Talese wyruszył do Los Angeles z zadaniem od Esquire, aby napisać duży profil o Franku Sinatrze. Kiedy przybył na miejsce, zastał piosenkarza i jego czujną świtę w defensywie: Sinatra był niedysponowany, niedostępny i niechętny do przeprowadzenia wywiadu.
Niezrażony Talese pozostał, wierząc, że Sinatra może wyzdrowieć i ponownie rozważyć sprawę, a w międzyczasie obserwował gwiazdę i przeprowadzał wywiady z jego przyjaciółmi, współpracownikami, członkami rodziny i osobami z jego otoczenia. Sinatra nigdy nie zgodził się na jeden na jeden, ale wytrwałość Talese'a opłaciła się: jego profil Frank Sinatra Has a Cold przeszedł do historii jako tour de force literackiej literatury faktu i nadejście nowego dziennikarstwa. W tym ilustrowanym wydaniu Frank Sinatra Has a Cold został opublikowany ze wstępem Talese'a, reprodukcjami stron rękopisu i korespondencją.
Przeplatają się tu fotografie z legendarnego obiektywu Phila Sterna, jedynego fotografa, który miał dostęp do Sinatry przez cztery dekady, a także najlepszych fotoreporterów lat 60-tych, w tym Johna Brysona, Johna Dominisa i Terry'ego O'Neilla. Fotografie uzupełniają studium postaci Talese'a, malując wnikliwy portret Sinatry w studiu nagraniowym, w plenerze, na mieście i z tytułowym przeziębieniem, które ujawnia tyle samo o wyjątkowej osobowości gwiazdy, co o hollywoodzkiej machinie.
