Gawky: Opowieści o wyjątkowo długiej niezręcznej fazie

Opinie czytelników

Ogólnie rzecz biorąc, „Gawky” autorstwa Margot Leitman to szczery i humorystyczny pamiętnik, który rezonuje z czytelnikami, którzy doświadczyli niezręcznych faz w młodości. Autorka umiejętnie równoważy komediową narrację z relatywnymi doświadczeniami życiowymi, tworząc poczucie więzi z szeroką publicznością. Niektórzy czytelnicy uznali jednak, że narracja jest momentami chaotyczna, a niektóre elementy mogłyby zostać lepiej wyeksponowane.

Przezabawny i wiarygodny tekst, który oddaje niezręczność młodości, wciągająca fabuła, która wywołuje silne emocje, niezapomniane postacie i nostalgiczne spojrzenie wstecz na dorastanie w latach 90. Czytelnicy doceniają wnikliwość, dowcip i zdolność Margot do głośnego śmiechu.

Niektórzy czytelnicy zauważyli, że narracja może wydawać się chaotyczna, z powtarzającymi się informacjami i brakiem spójności w strukturze opowieści. Niektórzy uważali, że niektóre tematy, takie jak spotkania seksualne, były niepotrzebne lub źle umiejscowione w czasie. Ponadto, chociaż książka porusza kwestie związane ze wzrostem, czasami traci koncentrację na tym temacie.

(na podstawie 18 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Gawky: Tales of an Extra Long Awkward Phase

Zawartość książki:

Niektóre wysokie dziewczyny dorastają, by mieć idealną postawę i są później widziane na stronach magazynów. Niektóre są naturalnymi sportowcami, którzy przodują w koszykówce i siatkówce, z opalonymi nogami, które maskują ich zbyt duże stopy. Są też inne wysokie dziewczyny: te, które zawsze potykają się o siebie; te, które nigdy nie wyglądają normalnie w żadnym rozmiarze odzieży; te, które dosłownie nie pasują.

Komiczka Margot Leitman była jednym z tych niezręcznych gigantów, a Gawky to boleśnie zabawna kronika jej doświadczeń związanych z dorastaniem. Osiągając pięć stóp i sześć cali w czwartej klasie - i zbliżając się do sześciu stóp w szkole średniej - Leitman zdała sobie sprawę w młodym wieku, że zawsze będzie wyróżniać się z tłumu. Aby sobie z tym poradzić, rozwinęła grubą skórę i ostre poczucie humoru, a zamiast wiecznie próbować wtopić się w tłum, postanowiła zaakceptować swój status osoby w centrum uwagi. Leitman pisze o noszeniu modnych kombinezonów z epoki Ziggy'ego Stardusta do szkoły (w latach 90.); podejmowaniu każdej sprawy, jaką mogła znaleźć (czy to ratowanie publicznych plaż, czy protestowanie na balu maturalnym); i ogólnie o jak największym wykorzystaniu posiadania dużej obecności, jak to tylko możliwe.

Pamiętnik Leitman to przezabawna celebracja dorastania. Zarówno ujmujący, jak i zachęcający, Gawky jest katartycznym uwolnieniem wszystkiego, co niezręczne dziewczyny są zmuszone znosić - a także hołdem dla młodości, która była większa niż życie.