Gallimaufry: Zbiór esejów, recenzji, kawałków

Opinie czytelników

Książka „The Fine Art of the Essay” Josepha Epsteina otrzymała ogólnie pozytywne recenzje, podkreślające jego wdzięk, dowcip i wnikliwe spostrzeżenia na różne tematy. Podczas gdy wielu czytelników docenia jego wciągającą prozę i prowokujące do myślenia treści, niektórzy napotkali znaczące problemy z formatowaniem wydania Kindle i literówkami, co prowadzi do mieszanych doświadczeń w zależności od czytanej wersji.

Styl pisania Epsteina jest chwalony za wdzięk, dowcip i przystępność. Czytelnicy doceniają głęboki wgląd w kulturę i wciągające anegdoty, które przedstawia, opisując jego eseje jako przyjemne, humorystyczne i pouczające. Wielu wyraża podziw dla jego umiejętności omawiania szerokiej gamy tematów z wiedzą i wdziękiem, często czując się wzbogaconym i rozbawionym.

Powtarzającą się kwestią w recenzjach są problemy z formatowaniem w wydaniu Kindle, w tym literówki i niewłaściwe nagłówki, które utrudniają czytanie. Niektórzy czytelnicy uważają, że niektóre eseje wydają się ezoteryczne lub nieistotne, a są też wzmianki o negatywnych reakcjach na krytykę współczesnej kultury przez Epsteina, zwłaszcza poprawności politycznej, co może mieć wpływ na ich recenzje.

(na podstawie 49 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Gallimaufry: A Collection of Essays, Reviews, Bits

Zawartość książki:

Kto jest największym żyjącym eseistą piszącym po angielsku? Joseph Epstein z pewnością znalazłby się na szczycie listy każdego. Epstein jest przenikliwy.

Jest dowcipny. Ma magiczny dotyk ze słowami, tę trudną do zdefiniowania, ale natychmiast rozpoznawalną cechę zwaną stylem. A przede wszystkim nie sposób go odłożyć.

Gallimaufry: A Collection of Essays, Reviews, Bits Josepha Epsteina to piąty taki tom wydany przez Axios Press i zawiera 58 esejów. Tematyka obejmuje zarówno życie domowe, aktualne trendy społeczne, jak i ocenę "współczesnego szaleństwa".

Następuje po cieszących się dużym uznaniem Essays in Biography, 2012; A Literary Education and Other Essays, 2014; Wind Sprints: Shorter Essays, 2016; oraz The Ideal of Culture: Essays, 2018. Po lekturze Epsteina patrzymy na życie świeżym okiem. Widzimy też siebie nieco wyraźniej.

O to właśnie chodziło Plutarchowi: nauczanie życia na przykładach, ale z kpiącym uśmiechem i tak pewną ręką, że prawie nie zauważamy instrukcji. To czysta przyjemność.