[G A T E S ]

Opinie czytelników

Poezja Sahar Muradi jest ceniona za żywy język, głębię emocjonalną i rezonans kulturowy. Recenzenci doceniają jej eksplorację języka i jego wpływu na więzi międzyludzkie, a także potężne tematy tożsamości, wojny i wrażliwości. Podczas gdy poezja wywołuje silne obrazy i osobiste refleksje, niektóre recenzje sugerują poziom złożoności, który może nie odpowiadać wszystkim czytelnikom.

⬤ Niesamowita poezja ze wspaniałym i wrażliwym głosem
⬤ głęboko eksploruje język i emocjonalne połączenia
⬤ potężne obrazy
⬤ silny rezonans kulturowy
⬤ przywołuje nawiedzające piękno.

Niektórzy mogą uznać złożoność tematów za wyzwanie; głębia eksploracji może nie rezonować z każdym czytelnikiem.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

[ G A T E S ]

Zawartość książki:

Poezja. Brama: próg, korytarz, bariera. Sahar Muradi angażuje władzę, wojnę, chorobę i język, aby przywołać fizyczne i literackie przejścia, które towarzyszą indywidualnej i zbiorowej stracie. W G A T E S ) utrata ojczyzny spotyka się z utratą umierającego ojca i utratą znaczenia pośród wojny, rasizmu i degradacji środowiska. Bardzo naładowane, głęboko transformujące wiersze Muradiego analizują współczesne załamanie przestrzeni, w której bliskie i dalekie, prywatne i globalne nie są już rozróżniane. W czasami eliptycznych, czasami szybko zmieniających się przestrzeniach zamieszkałych przez te szesnaście wierszy, języki polityki i intymności istnieją w ciągłym napięciu, tak że na przykład rozległej przemocy okupowanego Afganistanu nie można oddzielić od intymnej przemocy umierania ukochanej osoby. Mówcy Muradiego wołają do nas ze świata ciasno splecionych opresji, aby zapytać, w jaki sposób język może być funkcją (w) sprawiedliwości, jak cenione jest życie i jak poezja, podobnie jak brama, może funkcjonować jako przejście od bólu do bólu, obietnicy do obietnicy, prawdy do prawdy.

Te pełne napięcia, eliptyczne wiersze tworzą przestrzeń dla nieznanego i niepoznawalnego, nawet jeśli żywo przywołują namacalne ciało świata. Przesycone nagłymi przebłyskami przemocy i piękna, wiersze Sahar Muradi odmawiają nam pocieszenia lub zamknięcia. Oferują tylko to, co jest - ale paradoksalnie prześladują nas poczuciem, że stoimy na świętej ziemi. --Joan Larkin.

Czytając bogate w warstwy i cicho transformujące wiersze Sahar Muradi, mam wrażenie, że to, co tam jest, jest wszystkim, co musi tam być, że poezja nie zależy od niczego poza różnymi kształtami, które przybiera, i że złożone warunki życia i przestrzenie uczuć są w ciągłym tańcu z pewnością i wątpliwościami we wszystkich punktach, zawsze w ruchu. W G A T E S pracuje nieskrępowany, zachęcający i zawadiacko niekonwencjonalny głos, zdolny do wykonywania z konieczności enigmatycznych zwrotów skali, których wymaga zamknięcie odległości znanych i odczuwanych na wielu poziomach. Wiersze te ożywiają i przeszukują wiele przeżywanych centrów, które są jednocześnie rzeczywiste i wyobrażone, zawsze otwarte i zawsze nieredukowalne. --Anselm Berrigan.

Jeśli otworzysz G A T E S ) Sahar Muradi i podążysz za każdą linią do wejść i wyjść, mijając "centra kongresowe i wystawy / i festiwale, które zaczynają się o zachodzie słońca", będziesz świadkiem wspomnień poetki jako maleńkich eksplozji intymności, które dewastują swoją precyzją i szczerością. Na obrazach diabelskich młynów i "modlitwy na poboczu drogi" poetka "klęka i rozkłada swój piknik" zachwytu. Sahar Muradi nadaje sens fragmentom pamięci, zniszczonym budynkom Kabulu, Mazar i Panjsher, niewinności dzieciństwa przebitej podróżą, chorobie ojca, utracie języka i polityce nieproszonej wojny. Muradi wzywa cię, pyta, jak "stworzyłeś biedniejsze narody z nadzieją na uwolnienie / innych. Architekci tego, co pozostało". Rzeczywiście, polityczny akt poezji w tym zaciekłym zbiorze jest bolesnym pięknem, które nie odwraca wzroku, gdy odbudowuje ludzkość, zaczynając od serca". --Rajiv Mohabir.