Furie: Przemoc i terror w rewolucji francuskiej i rosyjskiej

Opinie czytelników

Książka „The Furies: Przemoc i terror w rewolucji francuskiej i rosyjskiej” stanowi analizę porównawczą rewolucji francuskiej (1789) i rewolucji rosyjskiej (1917), koncentrując się na tematach terroru i brutalności wykorzystywanych do ustanowienia nowych reżimów. Czytelnicy doceniają głębię analizy i eksplorację złożonych tematów, takich jak przemoc, zemsta i ideologia, chociaż niektórzy krytycy wspominają o słabościach przedstawionych argumentów.

Książka oferuje dogłębną analizę porównawczą dwóch rewolucji, zgłębia złożone tematy w zniuansowany sposób i pobudza do refleksji nad naturą przemocy w rewolucjach. Wiele osób doceniło jej akademicki rygor i zdolność do odpowiadania na różne pytania historyczne.

Niektórzy recenzenci uznali tezę za mocną, ale argumentowali, że ogólna argumentacja w książce była słaba. Pojawiły się krytyki dotyczące polegania na źródłach wtórnych i organizacji materiału, który może nie przekazywać skutecznie zamierzonych tematów.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Furies: Violence and Terror in the French and Russian Revolutions

Zawartość książki:

Wielki romantyzm i strach przed krwawą rewolucją - dziwna mieszanka idealizmu i terroru - zostały zastąpione ślepą wiarą w bezkrwawą ekspansję praw człowieka i globalnego kapitalizmu. W obliczu historii przemoc jest odrzucana jako rzadka, niemoralna i przynosząca efekt przeciwny do zamierzonego. Argumentując przeciwko temu wszechobecnemu myśleniu życzeniowemu, wybitny historyk Arno J. Mayer powraca do dwóch najbardziej burzliwych i wpływowych rewolucji współczesnych czasów: rewolucji francuskiej z 1789 roku i rewolucji rosyjskiej z 1917 roku.

Chociaż te dwa przewroty powstały w różnych środowiskach, miały podobny przebieg. Myśl i język oświeceniowej Francji były chwałą zachodniej cywilizacji; inteligencja carskiej Rosji znajdowała się na jej marginesie. Obie rewolucje rozpoczęły się jako bunty ślubowane do walki z nierozsądkiem, niesprawiedliwością i nierównością; obie zmiotły stare reżimy i przeciwstawiły się ustalonym religiom w społeczeństwach, które były w 85% chłopskie i niepiśmienne; obie pociągnęły za sobą przerażający powrót stłumionej zemsty. Wbrew powszechnemu przekonaniu, twierdzi Mayer, ideologie i osobowości nie kontrolowały wydarzeń. Fala przemocy przytłoczyła raczej aktorów politycznych, którzy przejęli władzę i byli bez steru. Nawet najlepsze plany nie były w stanie powstrzymać chaosu, który jednocześnie przyniósł im korzyści i ich pochłonął. Mayer twierdzi, że zignorowaliśmy istotną część wszystkich rewolucji: opór wobec rewolucji, zarówno wewnętrzny, jak i zagraniczny, który pomaga napędzać spiralę terroru.

W swoim obszernym, a jednocześnie dokładnym porównaniu dwóch ponadnarodowych rewolucji na świecie, Mayer śledzi ich rozwój - od francuskiej Deklaracji Praw Człowieka i bolszewickiej Deklaracji Praw Pracujących i Wyzyskiwanych Mas; eskalację początkowej przemocy w rządy terroru w latach 1793-95 i 1918-21; rozczłonkowanie hegemonicznych kościołów i religii obu społeczeństw; eksternalizację terroru poprzez wojny napoleońskie; i jego internalizację w Rosji Radzieckiej w postaci stalinowskiego terroru w jednym kraju. Krytycznie wykorzystując starą i nową teorię, Mayer przełamuje niezbadane założenia i dominujące debaty na temat atrybutów tych konkretnych rewolucji, aby podnieść szersze i bardziej niepokojące pytania o naturę rewolucyjnej przemocy na nowych podstawach.