Ocena:

Książka zawiera kompleksowy opis katastrofy nuklearnej w Fukushimie, omawiając wydarzenia prowadzące do incydentu, reakcje po nim oraz bieżące kwestie związane z bezpieczeństwem jądrowym i regulacjami. Krytykuje również podejście przemysłu jądrowego do bezpieczeństwa i planowania w świetle potencjalnych katastrof, czerpiąc z różnych perspektyw, w tym inżynierów i naukowców zajmujących się energetyką jądrową. Książka została jednak skrytykowana za postrzeganą stronniczość wobec energii jądrowej i za to, że nie reprezentuje w pełni obu stron debaty na temat energii jądrowej.
Zalety:⬤ Bardzo czytelna; przedstawia złożone tematy w angażujący sposób.
⬤ Oferuje dokładne omówienie katastrofy w Fukushimie i wgląd w kwestie bezpieczeństwa jądrowego.
⬤ Podkreśla krytyczne błędy w systemie regulacji energetyki jądrowej i reakcji przemysłu.
⬤ Zapewnia wieloaspektowe spojrzenie dzięki relacjom różnych interesariuszy, w tym osób z wewnątrz.
⬤ Zawiera dostrzegalne uprzedzenia antynuklearne, przez co niektórzy czytelnicy uważają, że brakuje jej neutralności.
⬤ Część książki jest krytykowana za techniczny i suchy charakter, odbiegający od głównej narracji.
⬤ Niektórzy czytelnicy czuli się wprowadzeni w błąd przez tytuł i opis, oczekując bardziej skoncentrowanej analizy Fukushimy niż historii przemysłu jądrowego.
⬤ Brak omówienia postępów w technologii nuklearnej, które mogłyby rozwiać obawy dotyczące bezpieczeństwa.
(na podstawie 70 opinii czytelników)
Fukushima: The Story of a Nuclear Disaster
„Trzymająca w napięciu, trzymająca w napięciu” ( Kirkus Reviews ) z »szybką, szczegółową narracją, która porusza się jak thriller« ( International Business Times ), Fukushima łączy dwóch czołowych ekspertów z Union of Concerned Scientists, Davida Lochbauma i Edwina Lymana, z wielokrotnie nagradzaną dziennikarką Susan Q.
Stranahan, aby dać nam pierwszy ostateczny opis katastrofy z 2011 roku, która doprowadziła do najgorszej katastrofy nuklearnej od czasu Czarnobyla. Minęły cztery lata od dnia, w którym świat z przerażeniem patrzył, jak trzęsienie ziemi o sile wystarczającej do przesunięcia osi Ziemi o kilka centymetrów wysłało potężne tsunami w kierunku japońskiego wybrzeża i elektrowni jądrowej Fukushima Daiichi, powodując awarię systemów bezpieczeństwa reaktorów i eksplozje, które zamieniły betonowe i stalowe budynki w gruzy.
Nawet gdy konsekwencje katastrofy z 2011 roku nadal wymuszają straszliwą cenę na mieszkańcach Japonii i na całym świecie, Fukushima porusza ponure pytania w samym sercu debaty na temat energii jądrowej: czy podobna katastrofa może się powtórzyć i - co najważniejsze - jak można zapobiec takiemu kryzysowi?