Fuga

Opinie czytelników

The Fugue autorstwa Ginta Arasa to złożona, dobrze skonstruowana powieść, która przeplata życie dwóch rodzin poprzez wątki miłości, zdrady i przetrwania na przestrzeni pokoleń, osadzona na tle dzielnicy robotniczej w Chicago. Struktura narracji imituje muzyczną fugę, co dodaje głębi opowiadanej historii, choć stanowi wyzwanie ze względu na nieliniową oś czasu i wielowymiarowe łuki postaci. Postacie są bogato rozwinięte i zapadają w pamięć, wywierając trwałe wrażenie na czytelnikach.

⬤ Dobrze skonstruowana i epicka fabuła
⬤ mistrzowski rozwój postaci
⬤ skomplikowana struktura narracyjna przypominająca muzyczną fugę
⬤ głęboko angażujące i prowokujące do myślenia tematy
⬤ bogato dopracowane scenerie i postacie.

⬤ Nie jest to łatwa lektura ze względu na złożoną strukturę i nieliniową oś czasu
⬤ niektórzy czytelnicy mogą uznać tempo za nierówne, z pragnieniem większego skupienia się na poszczególnych postaciach
⬤ rozwiązanie może wydawać się niesatysfakcjonujące lub pozbawione zakończenia.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Fugue

Zawartość książki:

Po ponad dekadzie spędzonej w więzieniu młody rzeźbiarz, Yuri Dilienko, powraca do swojej starej dzielnicy w Cicero w stanie Illinois. Odkrywa, że miasto zostało pozbawione wielu miejsc, które kiedyś znał, a znajome ulice, cegły i wieże wywołują wspomnienia z traumatycznej młodości.

W ramach rekonwalescencji rzeźbi z zebranego złomu, ale jego przybycie do miasta wkrótce wzbudza ciekawość młodej dziewczyny, Lity Avili. Czy ten odosobniony i dziwnie cichy mężczyzna, którego sztuka jest wrażliwa, ale intensywna, naprawdę może być winny podpalenia bungalowu swoich rodziców i spalenia ich żywcem? Fuga, będąca jednocześnie hołdem dla miejskich opowieści Nelsona Algrena i rodzinnych sag Lwa Tołstoja, to prawdziwa epopeja obejmująca trzy pokolenia i ponad pięćdziesiąt lat, będąca ważnym nowym osiągnięciem w historii literatury chicagowskiej.

Rozważa skutki wojny i ciche, nawiedzające traumy odziedziczone przez dzieci przesiedlonych uchodźców. Przejrzysta, ale liryczna proza Ginta Arasa splata i tka opowieść, w której pamięć i wyobraźnia łączą się, czas pędzi i wlecze się, a tożsamość załamuje się i zmienia bez ostrzeżenia.