Książka ta pokazuje, w jaki sposób brytyjscy autorzy wykorzystywali opisy krajobrazu do kształtowania znaczenia I wojny światowej.
Korzystając z szerokiej gamy krytycznie zaniedbanych materiałów archiwalnych, ponownie analizuje modernistyczne i tradycyjne pisarstwo, aby ujawnić, w jaki sposób różne tryby reprezentacji topograficznej pozwoliły autorom skonstruować uzdrawiające reakcje na wojnę.