Niniejsze opracowanie przedstawia paryskie traktaty pokojowe z lat 1919-20 w nowym świetle.
Wykraczając poza konwencjonalne narracje o "podyktowanym" pokoju wersalskim i porażkach twórców pokoju, książka oferuje świeże i kompleksowe spojrzenie na pięć traktatów pokojowych z Niemcami, Austrią, Węgrami, Bułgarią i Imperium Osmańskim. Marcus Payk ukazuje wpływ normatywnych oczekiwań z końca XIX wieku i pokazuje, jak całe porozumienie pokojowe było głęboko przesiąknięte pojęciami prawa międzynarodowego, sprawiedliwości i legalności.
Studium analizuje siłę polityczną, a także wewnętrzną logikę argumentów prawnych w sprawach zagranicznych, argumentując za bardziej zniuansowanym obrazem jurydyzacji polityki międzynarodowej.
