Frida Kahlo i moja lewa noga

Opinie czytelników

Pamiętnik Emily Rapp Black „Frida Kahlo and My Left Leg” porusza tematy kreatywności, kobiecości i niepełnosprawności poprzez podróż autorki i jej wyimaginowaną relację z artystką Fridą Kahlo. Książka jest chwalona za liryczną prozę i emocjonalną głębię, jednocześnie krytykując utowarowienie wizerunku Kahlo. Niektórzy czytelnicy uważają, że książka mogłaby być krótsza i nieco powtarzalna.

⬤ Prowokująca do myślenia eksploracja kobiecości, kreatywności i niepełnosprawności.
⬤ Liryczny i graficzny styl pisania.
⬤ Głęboko angażuje się we wspólne doświadczenia autorki i Fridy Kahlo.
⬤ Podkreśla znaczenie sztuki jako sposobu na przetrwanie.
⬤ Emocjonalna i rezonująca opowieść, która wywołuje silne uczucia.
⬤ Służy zarówno jako osobista refleksja, jak i krytyka kulturowa, dzięki czemu jest bogata w treść.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że narracja jest powtarzalna i mogłaby być krótsza.
⬤ Istnieją krytyczne uwagi dotyczące procesu radzenia sobie przez autorkę z jej niepełnosprawnością poprzez relację z Kahlo.
⬤ Kilku czytelników stwierdziło, że niektóre fragmenty były powolne lub rozwlekłe, co sprawiło, że zaczęli je pomijać.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Frida Kahlo and My Left Leg

Zawartość książki:

Autorka bestsellerów New York Timesa osobiście bada, w jaki sposób doświadczenia, sztuka i niepełnosprawność Fridy Kahlo ukształtowały jej życie jako osoby po amputacji. Na pierwszy rzut oka na obraz Fridy Kahlo "Dwie Fridy", Emily Rapp Black poczuła więź z artystką.

Jako osoba po amputacji od dzieciństwa, Rapp Black dorastała z kolejnymi protezami kończyn i nauczyła się, że musi ukrywać swoją niepełnosprawność przed światem. Kahlo odniosła obrażenia na całe życie po strasznym wypadku autobusowym, a jej prawa noga została ostatecznie amputowana. W sztuce Kahlo Rapp Black rozpoznała własne życie, od licznych operacji po przymus tworzenia, by uciszyć ból.

Tutaj opowiada swoją historię o utracie niemowlęcego syna z powodu Tay-Sachsa, urodzeniu córki i nauce akceptacji swojego ciała. Pisze o tym, jak Frida Kahlo zainspirowała ją do znalezienia drogi naprzód, gdy wszystko wydawało się stracone.

Zdjęcie na okładce książki: Frida Kahlo, proteza kończyny. Archiwa Fridy Kahlo i Diego Rivery.

Bank Meksyku, powiernik w funduszu powierniczym Muzeum Diego Rivery i Fridy Kahlo.