Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.
Freud and the Scene of Trauma
Niniejsza książka dowodzi, że przedstawianie przez Freuda traumy jako sceny ma kluczowe znaczenie zarówno dla jego klinicznej interpretacji objawów jego pacjentów, jak i dla konstruowania przez niego kolejnych modeli teoretycznych i koncepcji wyjaśniających siłę takich scen w życiu jego pacjentów.
Ta uwaga poświęcona scenicznej formie traumy i jej sile w determinowaniu objawów prowadzi do zerwania Freuda z neurologicznym modelem traumy, który odziedziczył po Charcocie. Pomaga to również wyjaśnić pokrewieństwo, jakie Freud i wiele osób po nim odczuwało między psychoanalizą a literaturą (i ogólnie produkcją artystyczną), a także uprzywilejowaną rolę literatury w pewnych punktach zwrotnych w rozwoju jego myśli.
To właśnie Freudowska scenografia traumy i fantazji przemawia do studentów literatury i malarstwa. Ogólnie rzecz biorąc, książka rozwija tezę Jeana Laplanche'a, że w przejściu Freuda od modelu traumatycznego do rozwojowego, wraz z niewątpliwymi zyskami zawartymi w teorii seksualności niemowlęcej, nastąpiły kluczowe straty: w szczególności uznanie roli dorosłego innego i traumatyczne spotkanie z dorosłą seksualnością, które wiąże się ze zwykłym wychowaniem i kształtowaniem niemowlęcego podmiotu.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)