Foxtrot to Arihant: Historia okrętów podwodnych indyjskiej marynarki wojennej (N. (Retd) Sushil K.)

Opinie czytelników

Książka jest postrzegana jako cenny dodatek dla osób zainteresowanych indyjską marynarką wojenną, w szczególności jej operacjami podwodnymi. Choć oferuje bogactwo informacji, jest krytykowana za techniczne ukierunkowanie, słabą edycję i problemy z czytelnością, w tym błędy typograficzne.

Cenna dla entuzjastów indyjskiej marynarki wojennej, obejmuje współczesny rozwój broni podwodnej aż do Scorpene i Arihant, dostarcza interesujących informacji i porusza rzadki temat.

Obfituje w szczegóły techniczne, a nie spostrzeżenia operacyjne, jest uboga w doktrynę indyjskiej marynarki wojennej, zawiera liczne błędy typograficzne, czasami brakuje jej spójności i zawiera akronimy, które mogą dezorientować czytelników.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Foxtrot to Arihant: The Story of Indian Navy's Submarine Arm (N. (Retd) Sushil K.)

Zawartość książki:

Cicha, ale zabójcza podwodna broń bojowa indyjskiej marynarki wojennej przeszła ogromne zmiany od czasu wprowadzenia do służby pierwszego okrętu podwodnego Foxtrot 8 grudnia 1967 roku. Okręty podwodne stanowiły złożoną mieszankę napędu spalinowo-elektrycznego i jądrowego; radzieckich, zachodnich i indyjskich projektów; oraz importowanych, licencjonowanych i rodzimych konstrukcji. Niezależnie od tego, czy były to dwuosobowe okręty podwodne typu Kilo i HDW, SSGN klasy Charlie I i Akula II, czy też strategiczne SSBN klasy Arihant, marynarka obsługiwała całe spektrum typów okrętów podwodnych. Zawziętość i determinacja podwodniaków nie ogranicza się tylko do walki, ale także do budowania własnych maszyn i walki. Ramię okrętów podwodnych jest również nieco tajemnicze i zwykle znajduje wzmianki na kilku stronach w książkach o marynarce wojennej lub trafia na pierwsze strony gazet podczas wypadków. Książka śledzi pochodzenie i rozwój podwodnego ramienia indyjskiej marynarki wojennej.

Książka została napisana w konsultacji z Cmde Arun Kumar, AVSM, NM (Retd. ), który służył 28 lat w armii podwodnej i kierował krytycznymi planami modernizacji i zaopatrzenia okrętów podwodnych. W swojej dwudziestoośmioletniej karierze na okrętach podwodnych zajmował różne stanowiska w sztabie i dowództwie. Był komodorem dowodzącym okrętami podwodnymi (Wschód) i dowodził INS Virbahu, bazą okrętów podwodnych na Wschodzie, która nadal jest uważana za "Alma Mater" przez podwodniaków indyjskiej marynarki wojennej; dowodził niszczycielem pocisków kierowanych Rajput; oraz szkołą szkolenia okrętów podwodnych Satavahana. Jego ostatnim stanowiskiem w służbie był główny dyrektor ds. przejęć okrętów podwodnych w NHQ.

VAdm K. N Sushil, PVSM, AVSM, NM, ADC, były szef Południowego Dowództwa Marynarki Wojennej (Redt. ) napisał przedmowę. Cmde Ranjit B. Rai (Retd. ) dodał 3 rozdziały do książki.

Co mówią recenzenci: "Książka jest kompletnym posiłkiem dla czytelnika, ponieważ jest naładowana historią i lekcjami z yore...... Ta książka jest czymś więcej niż skromnym wysiłkiem, aby spróbować zawrzeć wiele z komentarzami osób z armii, krytykowanymi przez współpracowników i zrozpaczonymi w niektórych momentach, ale w celu oddania hołdu indyjskiej armii podwodnej". - CMDE Ranjit Rai (analityk marynarki wojennej, autor i współpracownik)

O indyjskiej marynarce wojennej napisano już wiele książek. Jednak ta książka jest prawdopodobnie pierwszą w swoim rodzaju, ponieważ mówi wyłącznie o okrętach podwodnych w indyjskiej marynarce wojennej. Książka obejmuje szczegóły dotyczące sił podwodnych IN w przeszłości ("Foxtrot"), teraźniejszości ("Kilo" i "Type 1500") oraz przyszłości Scorpene, Arihant i jej sióstr. Bardzo pouczające.... Ta książka dobrze opisuje nasze okręty podwodne w wojnie 1971 roku. Ponieważ nie były one w centrum uwagi, wiele osób (w tym ja) zawsze zastanawiało się, co tak naprawdę zrobiły okręty podwodne IN podczas wojny w 1971 roku. W rzeczywistości książka zawiera dobry opis sił podwodnych IN od lat 70. do chwili obecnej.... Niektóre z anegdot, takie jak personel marynarki wojennej, który przeszedł operację wycięcia wyrostka robaczkowego 100 stóp pod powierzchnią morza, są więcej niż wystarczające, aby wywołać gęsią skórkę. - Kersi Dotiwala (Entuzjasta)