Forms of Thinking in Leopardi's Zibaldone: Religion, Science and Everyday Life in an Age of Disenchantment
Przez piętnaście lat między 1817 a 1832 rokiem notatnik Giacomo Leopardiego Zibaldone rozrastał się jak rozszerzający się wszechświat, rejestrując powstawanie i rozwój jego myśli, aż 4 grudnia 1832 roku, na stronie 4526, zamilkł. Refleksje filozoficzne, prywatne wspomnienia, poezja, obserwacje dotyczące polityki i społeczeństwa to tylko niektóre z twórczych przejawów poszukiwań Leopardiego, które zarówno wzbogacały jego codzienne życie, jak i jednocześnie chroniły go przed tyranią racjonalności i śmiercią złudzeń, które postrzegał jako nieodłączne od nowoczesności.
W literaturze światowej nie ma drugiego takiego dzieła, a jednak, ściśle rzecz biorąc, Zibaldone nie jest nawet dziełem. Prywatny w charakterze, ale nieustannie otwierający się na wirtualnych rozmówców, zyskał czytelników dopiero po publikacji sześćdziesiąt lat po śmierci Leopardiego.
Jego znaczenie dla myśli zachodniej nie zostało jednak jeszcze w pełni docenione, nie tylko pod względem treści, ale także formy. W tym nowym studium Cori śledzi filozoficzną podróż Leopardiego i śledzi pochodzenie wrażliwości na efemeryczność, hiperrealność i symulakrum, które zostaną naprawdę zrozumiane dopiero w nowoczesności i ponowoczesności, a które Leopardi jest pierwszym włoskim myślicielem, który je dostrzegł.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)