Plato's forms, mathematics and astronomy
Pogląd Platona, że matematyka toruje drogę jego filozofii form, jest dobrze znany.
Niniejsza książka próbuje wyjaśnić związek między matematyką a filozofią, tak jak pojmował je Platon, proponując, że jego zdaniem, chociaż to filozofia wymyśliła pojęcie bytów, które nazywa formami, i podkreśliła ich znaczenie, najpierw dla filozofii naturalnej, a następnie dla etyki, rzeczy, które kwalifikują się jako byty, są inchoatywnie ujawniane przez matematykę jako surowce, które muszą być dalej przetwarzane przez filozofię (matematycy, używając porównania Platona w Euthedemosie, nie wymyślają twierdzeń, które udowadniają, ale odkrywają byty i, podobnie jak myśliwi, którzy muszą przekazać to, co złapią, szefom kuchni, jeśli ma się to przekształcić w coś użytecznego, muszą przekazać swoje odkrycia filozofom). Nawet te formy, które nie noszą nazw obiektów matematycznych, takie jak słynne formy piękna i dobra, są w istocie formami obiektów matematycznych.
Pierwszy rozdział jest próbą obrony tej tezy. W drugim dowodzi się, że dla Platona kluczowe zadanie filozofii, polegające na badaniu przenikania form do świata zmysłowego, w tym do sfery życia prywatnego i publicznego człowieka, jest już zapowiedziane w jednej z jej gałęzi, astronomii.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)