Formacja: Budowanie osobistego kanonu, część 1

Opinie czytelników

Książka ta jest surowym i wciągającym pamiętnikiem opisującym traumatyczne dzieciństwo autora i jego artystyczną podróż. Chociaż jest chwalona za szczerość i głębię, jest również zauważana za trudny styl narracji w niektórych sekcjach.

Pamiętnik jest pięknie napisany, z żywą narracją i muzycznymi spostrzeżeniami, które rezonują z czytelnikami. Uchwycono w nich samoświadomość autora, głębię emocjonalną i wyjątkową ewolucję muzyczną, dzięki czemu jest to wartościowa lektura dla miłośników muzyki i fanów autora. Wielu recenzentów uznało początkowe części książki za wciągające, a dyskusje na temat różnych gatunków muzycznych za wzbogacające.

Późniejsze części książki stają się gęste i wymagające, wypełnione złożonymi odniesieniami literackimi i sekwencjami snów, za którymi niektórym czytelnikom trudno było nadążyć. Ta zmiana stylu narracji może utrudnić utrzymanie zaangażowania. Dodatkowo, jedna z recenzji wspomina o problemach z fizycznym stanem książki po jej otrzymaniu.

(na podstawie 9 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Formation: Building a Personal Canon, Part 1

Zawartość książki:

Jako innowacyjny i nieustannie pomysłowy pianista jazzowy, Brad Mehldau przez lata przyciągnął sporą rzeszę fanów, którzy oczekiwali od jego występów wyjątkowego, intensywnego doświadczenia. W Formation Brad stara się rozszerzyć to doświadczenie na stronę, dzieląc się niektórymi z głęboko osobistych elementów swojego życia i tym, jak połączyły się one, aby stać się muzykiem i osobą, którą jest dzisiaj.

Po raz pierwszy oferuje dogłębne spojrzenie na to, jak zrozumiał swoją adopcję, przetrwał wykorzystywanie seksualne i przezwyciężył uzależnienie od heroiny. Książka tworzy tętniący życiem portret świata jazzu w Nowym Jorku pod koniec lat 80. i na początku lat 90., pokazując, jak pokolenie muzyków spotykało się i pobudzało nawzajem, aby poprowadzić muzykę w nowych kierunkach, czerpiąc z bogactwa wpływów, ale także mając na uwadze tradycję, w tym te zakorzenione zarówno w świecie jazzowym, jak i klasycznym.

Atmosfera klubów, kreatywna scena na Manhattanie i Brooklynie oraz wczesne doświadczenia Brada z tras koncertowych są znakomicie ożywione. Opisane jest powstanie kwartetu Mood Swing z Joshuą Redmanem, a także rozwój własnych grup Brada, prowadzący do jego uznanej serii nagrań Art of the Trio z basistą Larrym Grenadierem i perkusistą Jorge Rossy.

Późniejsze życie tria z Jeffem Ballardem dołączającym w miejsce Rossy'ego; solowe przedsięwzięcia Brada; i jego eksploracje innych obszarów muzyki, są również omówione. Nie ma żadnych zahamowań, jeśli chodzi o okres uzależnienia Brada od heroiny - jego bolesny osobisty upadek i ostateczne odkupienie tworzą fascynującą i często niepokojącą lekturę. Jednak w całej książce jego własne lektury i słuchanie są stałym punktem odniesienia i często inspiracją, od dzieł Jamesa Joyce'a i Thomasa Manna po dźwięki prog rocka i Boba Dylana, nie wspominając o krytykach od Harolda Blooma po Terry'ego Eagletona.

Książkę można odczytać jako bildungsroman, ale ten coming-of-age nie jest powieścią, jest żywym osobistym doświadczeniem. Intymna, wrażliwa i głęboka, Formacja jest rzadkim spojrzeniem w głąb umysłu artysty na szczycie swojej dziedziny, jego własnymi słowami.