Forget Me Not

Opinie czytelników

Forget Me Not autorstwa Willow Winters to thriller psychologiczny, który łączy w sobie elementy mrocznego romansu i intensywnej emocjonalnej głębi. Opowiada historię Robin, dziewczyny porwanej jako dziecko i chłopca, Jaya, który chronił ją podczas traumatycznych przeżyć. Książka porusza tematy przemocy, przetrwania, uzdrowienia i złożoności miłości w trudnych okolicznościach. Choć wielu czytelników urzeka wciągającą narracją i niezapomnianymi postaciami, niektórzy wyrażają pragnienie pogłębienia historii i rozwoju postaci.

Książka jest chwalona za błyskotliwy styl pisania, wciągające zwroty akcji i emocjonalną głębię. Czytelnicy opisują ją jako trzymającą w napięciu, porywającą i niezapomnianą, podkreślając złożoność postaci i intensywny romans. Wiele osób docenia jej zdolność do wywoływania silnych emocji i unikalnego podejścia do tematów traumy i uzdrowienia. W kilku recenzjach zauważono, że trudno było ją odłożyć i pozostawiła trwały wpływ.

Krytycy wspomnieli o braku szczegółowej historii niektórych postaci, szczególnie w odniesieniu do traumy, której doświadczyły. Niektórzy uważali, że tempo fabuły i rozwiązanie czasami poświęcały głębię na rzecz szybszego zakończenia, a niektórzy uznali, że ciężka tematyka jest przytłaczająca. Co więcej, pojawiły się wzmianki o dezorientacji w początkowych rozdziałach, a także sceptycyzmie co do nagłego szczęśliwego zakończenia, biorąc pod uwagę ciężkość fabuły.

(na podstawie 621 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Dawno temu zakochałam się w chłopaku. Byłam tylko małą dziewczynką. Przerażona i przestraszona, zostałam zabrana z domu i przetrzymywana wbrew mojej woli. Jego ojciec mnie skrzywdził, ale chronił mnie i zapewniał mi bezpieczeństwo najlepiej jak potrafił.

Dopóki go nie opuściłam.

Uciekłam przy pierwszej nadarzającej się okazji i choć wiedziałam, że nie ma go za mną, nie zatrzymałam się. Gałęzie rzuciły się na mnie, karząc mnie za pozostawienie go w rękach potwora.

Nigdy w życiu nie czułem takiego poczucia winy.

Chociaż przeżyłem, chłopca nigdy nie odnaleziono. Modliłem się, by był bezpieczny. Marzyłam, że wyzdrowieje i wróci do mnie. Nawet jako młoda dziewczyna wiedziałam, że go kocham, ale go zdradziłam.

Dwadzieścia lat później wszystkie moje życzenia się spełniły.

Ale chłopiec wrócił jako mężczyzna. Z uściskiem wystarczająco silnym, by trzymać mnie blisko i spojrzeniem w oczach, które ostrzegało mnie, że nigdy więcej nie odważę się go opuścić. W końcu należałam do niego.

Dwadzieścia lat po opuszczeniu jednego piekła, wkroczyłam do drugiego. Nasza historia dopiero się zaczynała.

Jest mroczna i pokręcona.

Ale to nie umniejsza jej wartości.

Historią miłosną. Naszą historią miłosną.