Forest Primeval: Wiersze

Opinie czytelników

Forest Primeval autorstwa Vievee Francis to prowokujący i sugestywny zbiór poezji, który eksploruje złożone tematy emocjonalne, takie jak rasa, płeć i osobista biografia, poprzez głęboko rezonujące obrazy i liryczny język. Wiersze poruszają tematy piękna, pożądania i dwoistości współczesnego życia, wykorzystując bajki i mity, aby wzmocnić ich wpływ. Czytelnicy uważają, że zbiór jest zarówno wymagający, jak i satysfakcjonujący, chwaląc jego zdolność do prowokowania myśli i wywoływania silnych emocji.

Książka jest chwalona za szczere i bezpośrednie podejście do trudnych emocji i osobistych doświadczeń. Wielu recenzentów podkreśla jej obrazowość i liryczną jakość, przyczyniając się do silnego doświadczenia czytelniczego. Książka wplata złożone koncepcje w różne krajobrazy, dzięki czemu można ją odnieść do różnych środowisk. Tematy upodmiotowienia, piękna w walce i feministycznych perspektyw silnie rezonują z czytelnikami. Jest opisywany jako ukryty klejnot, głęboko poruszający i zasługujący na miejsce we współczesnym kanonie poetyckim.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać tę poezję za trudną ze względu na jej złożoność i głębokie warstwy emocjonalne. Abstrakcyjny charakter niektórych wierszy może nie przypaść do gustu każdemu, a ci, którzy szukają prostych narracji, mogą uznać tematyczne sploty i wybory stylistyczne za mniej przystępne.

(na podstawie 13 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Forest Primeval: Poems

Zawartość książki:

Zwycięzca, 2017 Kingsley Tufts Poetry Award.

Zwycięzca, 2016 Hurston/Wright Legacy Award w kategorii Poezja.

Finalistka, 2015 Balcones Poetry Prize.

Finalista krótkiej listy 2015 PEN Open Book Award dla wyjątkowej książki autora kolorowego.

„Another Anti-Pastoral”, wiersz otwierający Forest Primeval, wyznaje, że czasami »słowa zawodzą«. Z „pomrukiem w gardle” poetka identyfikuje się z pozbawionymi głosu i dzikimi rzeczami w skomponowanym, narzuconym spokoju romantycznych poetów, z którymi prowadzi dialog. Wiersze Vievee Francis poruszają wiele tych samych kwestii, co jej poetyccy poprzednicy - wiarę w świeckim wieku, miasto i naturę, starzenie się i piękno. Słowa z pewnością nie zawodzą, gdy Francis wyrusza w dziki świat obiecany w tytule. Dzikość nie jest tutaj chaotyczna, ale raczej wolna i precyzyjnie dostosowana do otoczenia. Czytelnik, który do niej dołączy, będzie uwrażliwiony i zmieniony przez trwałą moc jej pracy.