For the Love of Cod: Poszukiwanie norweskiego szczęścia przez ojca i syna

Opinie czytelników

Recenzje książki stanowią mieszankę uznania i krytyki. Wielu czytelników uznało książkę za przyjemną i pouczającą, szczególnie dla osób ze skandynawskim dziedzictwem. Struktura książki, z krótkimi rozdziałami i porównaniami kulturowymi, była również chwalona. Niektórzy recenzenci wyrazili jednak silne niezadowolenie z przedstawienia norweskiej kultury i skrytykowali autora za to, co postrzegali jako poczucie wyższości i arogancji wśród Norwegów.

⬤ Przyjemne doświadczenie czytelnicze, szczególnie dla osób pochodzenia skandynawskiego
⬤ informacje o obecnej kulturze norweskiej
⬤ krótkie i zwięzłe rozdziały
⬤ dobre do podróży w fotelu
⬤ łączy przeszłe i obecne doświadczenia.

⬤ Postrzegana jako pozbawiona głębi i wartości
⬤ niektóre fragmenty sprawiają wrażenie zadowolonych z siebie
⬤ krytyka norweskiego wkładu w kulturę i ludzkość
⬤ obawy o promowanie nacjonalizmu i wyższości etnicznej.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

For the Love of Cod: A Father and Son's Search for Norwegian Happiness

Zawartość książki:

Podróż w poszukiwaniu rzekomego szczęścia w Norwegii to komiczna opowieść podróżnicza, w której na poważnie zastanawiamy się, co sprawia, że Norwegowie są tak cholernie szczęśliwi - i czy da się to przetłumaczyć?

Norwegia zwykle znajduje się w pobliżu lub na szczycie Światowego Raportu Szczęścia. Ale czy rzeczywiście jest to jeden z najszczęśliwszych krajów na Ziemi? Eric Dregni miał wątpliwości. Wiele lat temu on i jego żona mieszkali w kraju, z którego kiedyś uciekł jego pradziadek. Kiedy urodził się tam ich syn Eilif, norweski rząd zapłacił za poród, dał im 5000 dolarów i co miesiąc wpłacał 150 dolarów na ich konto bankowe, ale z pewnością szczęście to coś więcej niż hojny system opieki zdrowotnej. A co z tymi wszystkimi ponurymi miesiącami bez słońca? Kiedy Eilif skończyła piętnaście lat, ojciec i syn postanowili wrócić razem i zbadać sprawę. For the Love of Cod to ich zabawny raport na temat stanu rzekomego norweskiego szczęścia.

Przybywając w maju, miesiącu festiwali i wiecznego słońca, Dregnisowie zostają wrzuceni do Norwegii w jej najweselszym wydaniu - i do rzeczywistości astronomicznych kosztów życia, które zmuszają ich do znalezienia zakwaterowania u przyjaciół i krewnych. Daje im to jednak wgląd w sekrety lepszego życia. To nie ogromne sumy pieniędzy płynące z pól naftowych na Morzu Północnym, ale sposób dystrybucji tych funduszy napędza norweską wersję demokratycznego socjalizmu - skutkując niewielkimi różnicami między bogatymi i biednymi. Miejscowi wprowadzają ich w zasady leżące u podstaw ich deklarowanego zadowolenia, od aktywnego ekologizmu, który przekłada się na flyskam (wstyd lotu), który utrzymuje Norwegów w rodzinnej kabinie na długie wakacje przewidziane przez prawo i pobiera 150-procentowy podatek od pożeraczy gazu (co, jak zauważa Eilif, oznacza więcej Tesli widzianych w ciągu godziny niż w ciągu roku w Minnesocie! ).

Od zamiłowania do dugnad, czyli wolontariatu społecznego i sakte, czyli "powolności", odrzucenia szalonego tempa nowoczesności, po utowarowienie historii Wikingów i ciemną stronę muzyki black metalowej, która wywraca do góry nogami ideę osobliwej, tradycyjnej Norwegii, ta idiosynkratyczna wycieczka ojca i syna pozwala czytelnikom, wolnym od flyskam, zobaczyć, jak i czy norweskie szczęście się przekłada.