Fonologia protoamerykańska z glosariuszem

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Proto-Austronesian Phonology with Glossary

Zawartość książki:

Praca ta, podzielona na dwa tomy, jest studium historii słów w językach austronezyjskich (An) - ich pochodzenia w języku proto-austronezyjskim (PAn) lub na późniejszych etapach oraz tego, jak rozwinęły się w formy, które są poświadczone w obecnych językach An. Badanie ich historii pociąga za sobą rekonstrukcję systemu dźwiękowego (fonologii) PAn i przedstawienie praw dźwiękowych (zasad), dzięki którym oryginalne dźwięki zmieniły się w te poświadczone w obecnych językach An.

Głównym celem tej pracy jest wyczerpujące zbadanie form, które można zrekonstruować dla PAn, a także dla najwcześniejszego etapu po tym, jak języki An zaczęły rozprzestrzeniać się na południe od Tajwanu. W przypadku późniejszych etapów - to znaczy form, które można prześledzić nie dalej niż do protojęzyków późnych podgrup - nie staramy się być wyczerpujący, ale ograniczamy się tylko do niektórych form, które można prześledzić do tych czasów, traktując te, które zajmują ważne miejsce w literaturze na temat historycznego językoznawstwa An lub te, które mają szczególne cechy ważne dla ogólnego zrozumienia, w jaki sposób powstały formy i procesy, które doprowadziły do zmian. Krótko mówiąc, celem tego badania nie jest po prostu rekonstrukcja protomorfemów i uporządkowanie odruchów zgodnie z wpisami, do których pasują, ale raczej uwzględnienie historii każdej poświadczonej formy1 i wyjaśnienie, co wydarzyło się historycznie, aby uzyskać poświadczenia.

Drugi tom Proto-Austronesian Phonology składa się z czterech części. Część H to glosariusz, który podaje zrekonstruowane protomorfemy i cytuje poświadczone odruchy w naszych trzydziestu siedmiu językach oraz w innych językach wymienionych zgodnie z zasadami podanymi w A1.

2. Część I zawiera listy znalezisk z tłumaczenia angielskiego, a także z rekonstrukcji dokonanych przez Blust ACD (1995b) i Dempwolff (1934-1938).

Po nich następują listy znalezisk dla trzydziestu siedmiu języków traktowanych szczegółowo. Część J zawiera bibliografię, a część K zawiera indeks wszystkich tematów omówionych w częściach A-G.