Ocena:

Książka oferuje nostalgiczne i humorystyczne spojrzenie na angielski krykiet w latach 90-tych, przyciągając fanów wnikliwymi wywiadami i osobistymi anegdotami. Wielu czytelników uznało ją za pocieszającą i przyjemną lekturę, zapewniającą bogatą eksplorację osobowości stojących za tym sportem.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i przyjemna, z mieszanką humoru i wzruszenia.
⬤ Oferuje fascynujące spostrzeżenia dzięki wywiadom z graczami z epoki.
⬤ Nostalgiczny urok dla tych, którzy śledzili krykieta w latach 90-tych, zapewniając ciepłe, pocieszające doświadczenie czytelnicze.
⬤ Wciągająca osobista narracja autora, która rezonuje z doświadczeniami czytelników.
⬤ Świetne rozdziały poświęcone mniej znanym graczom i ulubieńcom fanów, takim jak Mike Atherton.
⬤ Dobrze zredagowana, poprawiająca wrażenia z lektury.
⬤ Niektórzy czytelnicy uznali, że w książce brakuje emocji i niespodzianek związanych z okresem krykieta w latach 90.
⬤ Nie wszyscy zainteresowali się mniej znanymi graczami, z którymi przeprowadzono wywiady.
⬤ Kilku czytelników zauważyło, że książka była przeznaczona głównie dla oddanych fanów krykieta, potencjalnie alienując zwykłych czytelników.
⬤ Niektórzy uważali, że niektóre aspekty, takie jak analiza konkretnych graczy, były niewystarczające lub zbyt osobiste.
(na podstawie 21 opinii czytelników)
Following On - A Memoir of Teenage Obsession and Terrible Cricket
Jedną rzeczą jest mieć 14 lat i być nieudacznikiem. Co innego być klasową ciamajdą, a co innego być beznadziejnie zakochaną w kimś, kto nie wie o twoim istnieniu. Ale jaka nastolatka jest zakochana w całej drużynie sportowej - kiedy gracze są jeszcze większymi nieudacznikami niż ona?
W 1993 roku, gdy wszyscy inni uczyli się tekstów Oasis i podrywali Kate Moss lub Keanu, Emma John miała obsesję na punkcie angielskiej drużyny krykieta. Swój wolny czas spędzała na robieniu plakatów zawodników, których uwielbiała. Wydawała kieszonkowe na ich naklejki Panini i śledziła ich postępy z uporem graniczącym z psychopatią.
Główny obiekt jej uczuć: Michael Atherton, chłopięco przystojny kapitan, który obiecał poprowadzić swoje młode oddziały do chwały. Później jednak nastąpiła jedna z najgorszych sportowych pass wszech czasów - dekada frustracji, konsternacji i komicznie nieudanych występów, które sprawiły, że angielska drużyna krykieta stała się synonimem brytyjskiej porażki.
Prawie ćwierć wieku później Emma John chce wiedzieć, dlaczego spędziła swoje nastoletnie lata broniąc takiej bandy nieudaczników. Szuka swoich bohaterów z dzieciństwa z dwoma pytaniami: dlaczego nigdy nie wygrali? I dlaczego, u licha, tak bardzo ich kochała?