Follow the Wise": Studies in Jewish History and Culture in Honor of Lee I. Levine"
W 1961 roku, kiedy Lee Israel Levine ukończył zarówno Columbia College w Nowym Jorku na kierunku filozofii, jak i Żydowskie Seminarium Teologiczne na kierunku Talmud, osiągnięcie to było jedynie prekursorem błyskotliwej kariery, która miała nastąpić później. Badając swoją rozprawę doktorską na Uniwersytecie Columbia w Jerozolimie, Levine nawiązał bliskie kontakty z członkami Instytutu Archeologii Uniwersytetu Hebrajskiego i profesorem Yigaelem Yadinem, który dostrzegł potrzebę interdyscyplinarnego podejścia, które dałoby absolwentom archeologii solidne podstawy w historii Żydów i źródłach rabinicznych, aby uzupełnić ich szkolenie archeologiczne. Levine przyjął zaproszenie Yadina do powrotu do Izraela po ukończeniu studiów, aby uczyć w Instytucie Archeologii, a następnie otrzymał wspólną nominację w Instytucie Archeologii i Departamencie Historii Żydów. W 1985 r. został awansowany do rangi profesora zwyczajnego, a od 2003 r. pełni funkcję Rev. Moses Bernard Lauterman Family Chair in Classical Archaeology na Uniwersytecie Hebrajskim.
Levine odegrał kluczową rolę w założeniu i rozwoju programu TALI (akronim od Tigbur Limudei Yahadut, Wzbogacone Studia Żydowskie) w izraelskim systemie szkół państwowych. Był także członkiem-założycielem Seminarium Studiów Judaistycznych w Jerozolimie (obecnie znanego jako Schechter Institute for Jewish Studies), które zostało otwarte w 1984 roku. Oprócz nauczania, Lee kierował Instytutem Schechtera (najpierw jako dziekan, a następnie jako prezes) w latach 1987-1994. Lee był aktywnym członkiem Ruchu Masorti w Izraelu i reprezentował go za granicą jako dyrektor Fundacji na rzecz Judaizmu Masorti (1986-87) i wicedyrektor ds. Izraela w Żydowskim Seminarium Teologicznym (1987-94).
Uhonorowany opublikował 12 monografii, 11 zredagowanych lub współredagowanych tomów i 180 artykułów. Jego stypendium obejmuje szeroki zakres tematów związanych ze starożytnym judaizmem, zwłaszcza archeologią, studiami rabinicznymi i historią Żydów. W ramach tych dyscyplin zajmował się różnymi poddziedzinami, w tym starożytnymi synagogami i liturgią, starożytną sztuką żydowską, Galileą, Jerozolimą, hellenizmem i judaizmem oraz geografią historyczną starożytnej Palestyny. Jest jednym z pierwszych wielkich uczonych, którzy czerpią i integrują dane ze wszystkich tych dziedzin, aby umożliwić lepsze zrozumienie starożytnego judaizmu. 32 prace 35 autorów zamieszczone w tym tomie są hołdem dla jego wpływu na tę dziedzinę badań i odzwierciedlają szerokie spektrum jego własnych zainteresowań. 26 angielskich i 6 hebrajskich esejów podzielonych jest na sekcje dotyczące hellenizmu, chrześcijaństwa i judaizmu; sztuki i archeologii - Jerozolimy i Galilei; rabinów; starożytnej synagogi; mędrców i patriarchów; oraz archeologii, sztuki i geografii historycznej.
