Flaubert, Joyce i Beckett: komedianci stoiccy

Opinie czytelników

Recenzja chwali „The Stoic Comedians” Kennera jako znaczną poprawę w stosunku do jego poprzedniej kolekcji „Gnomon”. Podkreśla wnikliwą eksplorację Flauberta, Joyce'a i Becketta przez Kennera, pokazując jego zdolność do prowokowania myśli i rozrywki. Jednak recenzent krytykuje również konserwatywną estetykę Kennera i jego lekceważące poglądy na temat niektórych pisarzy, sugerując, że jego krytyka literacka może zrazić niektórych czytelników.

⬤ Książka opisywana jest jako inspirująca, prowokująca i zabawna.
⬤ Kenner przedstawia przekonującą analizę wkładu Flauberta, Joyce'a i Becketta w literaturę.
⬤ Pisarstwo jest pouczające i zabawne, czyniąc złożone koncepcje przystępnymi.
⬤ Recenzent docenia zdolność Kennera do stawiania wyzwań i przekonywania o literackim rzemiośle.

⬤ Konserwatywna estetyka Kennera może nie przypaść do gustu wszystkim czytelnikom.
⬤ Ma tendencję do odrzucania pisarzy, których uważa za populistycznych lub liberalnych.
⬤ Recenzja sugeruje, że krytyka Kennera może wzmacniać negatywne opinie na temat niektórych autorów.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Flaubert, Joyce, And Beckett: The Stoic Comedians

Zawartość książki:

To pouczające studium rozpoczyna się od wyjaśnienia wpływu prasy drukarskiej na książki.

„Książka jako książka” została usunięta z tradycji ustnej przez takie elementy jak przedmowy, przypisy i indeksy. Książki stały się w pewnym sensie pozbawione głosu - mają być czytane po cichu, a nie recytowane na głos.

Tematem Kennera jest to, jak ta mechaniczna zmiana wpłynęła na możliwości fikcji.