Fizyka czarnych dziur

Oryginalny tytuł:

Black Hole Physics

Zawartość książki:

W ostatnich latach fizyka czarnych dziur rozwinęła się gwałtownie zarówno pod względem teoretycznym, jak i obserwacyjnym: szczególnie w odniesieniu do aspektów kwantowych wiele rzeczy musi zostać wyjaśnionych, jak na przykład procesy zachodzące w pobliżu mini czarnych dziur ze spontaniczną kreacją cząstek, które ostatecznie prowadzą do wyparowania czarnej dziury.

Na tych ostatnich etapach prawdopodobnie pojawi się związek z teorią strun. Ta dziedzina badań była przedmiotem badań NATO Adavanced Study Institute on Black Hole Physics, który odbył się w Ettore Majorana Center for Scientific Culture w Erice (Sycylia, Włochy) od 12 do 22 maja 1991 roku.

Był to jednocześnie 12 Kurs Międzynarodowej Szkoły Kosmologii i Grawitacji. Podczas tego 12 Kursu, po przypomnieniu punktu wyjścia, jakim jest koncepcja czarnej dziury w teorii Newtona, wykłady przechodzą przez aspekty klasyczne, kwantowe, kosmologiczne i astrofizyczne. Oczywiście, aby w pełni zrozumieć zachowanie tych obiektów, należy zmierzyć się z dużą liczbą szerokich obszarów związanych z różnymi gałęziami fizyki.

W rzeczywistości szeroko potraktowano nie tylko aspekty klasyczne, termodynamikę, entropię, dynamikę wewnętrzną, kosmologię, inflację i astrofizykę, ale także zachowanie kwantowe obejmujące kreację cząstek, promieniowanie Hawkinga, aż do nowoczesnej teorii strun i superstrun, która twierdzi, że unifikuje wszystkie oddziaływania. Tak więc fizyka zaangażowana i omawiana w różnych wykładach obejmuje kosmologię i bardzo wczesny wszechświat, a także fizykę cząstek elementarnych, w tym fizykę neutrin.