Fizjologiczne reakcje na przerywane niedotlenienie u ludzi

Oryginalny tytuł:

Physiological Responses to Intermittent Hypoxia in Humans

Zawartość książki:

Niedawno sportowcy wytrzymałościowi i wspinacze wysokogórscy uzyskali dostęp do komercyjnie dostępnych, przenośnych normobarycznych komór hipoksyjnych. Przerywana ekspozycja na hipoksję w tych komorach może wywoływać adaptacje podobne do tych obserwowanych podczas aklimatyzacji do wysokości.

Producenci tych systemów twierdzą, że przerywane ekspozycje mogą wywoływać adaptacje podobne do tych obserwowanych w odpowiedzi na niedotlenienie na dużych wysokościach, jednak w literaturze naukowej nie ma doniesień, że aklimatyzacja wentylacyjna lub zmiany w dynamice naczyń mózgowych występują po powtarzających się epizodach w przenośnych komorach. Główne wnioski są takie, że przerywana normobaryczna interwencja hipoksyczna, składająca się z pięciu kolejnych nocnych ekspozycji na symulowaną wysokość 4300 m n.p.m., wywołuje zaburzenia w ostrych reakcjach naczyniowo-mózgowych i wentylacyjnych zarówno na niedotlenienie, jak i hiperkapnię, które są podobne do zmian po przewlekłej ekspozycji na wysokość.

Indywidualna zmienność przerywanej hipoksji może mieć wpływ na tempo, w jakim przebiega proces aklimatyzacji. Zakres fizjologicznych i objawowych reakcji na przerywane niedotlenienie może być związany z nasileniem niedotlenienia, a także długością i liczbą powtarzających się epizodów niedotlenienia.