Fixing My Gaze: Podróż naukowca do widzenia w trzech wymiarach

Opinie czytelników

Książka „Fixing My Gaze” autorstwa dr Susan Barry jest kroniką jej podróży przezwyciężenia stereopsji w wieku 48 lat i wyjaśnia naukę stojącą za percepcją głębi i terapią wzrokową. Służy ona zarówno jako inspirująca osobista narracja, jak i kompleksowe badanie kwestii związanych ze wzrokiem, w szczególności dotyczących schorzeń takich jak zez i niedowidzenie. Czytelnicy uznają książkę za pouczającą i wzmacniającą, odnoszącą się do ich własnych wyzwań związanych ze wzrokiem, jednocześnie zyskując głębsze zrozumienie neuroplastyczności i potencjału powrotu do zdrowia i adaptacji.

⬤ Inspirująca osobista historia, która rezonuje z wieloma czytelnikami zmagającymi się z wyzwaniami wzrokowymi.
⬤ Przejrzyste wyjaśnienia złożonych koncepcji naukowych, w szczególności plastyczności mózgu i terapii wzroku.
⬤ Wciągający styl pisania, który jest zarówno pouczający, jak i przystępny.
⬤ Praktyczne implikacje dla osób z problemami ze wzrokiem, w tym źródła dalszej pomocy.
⬤ Oferuje nadzieję i potwierdzenie dla czytelników, którzy zmagali się z podobnymi schorzeniami.

⬤ Niektórzy czytelnicy mogą uznać naukowe szczegóły za zbyt skomplikowane lub gęste.
⬤ Niektórzy specjaliści medyczni są sceptycznie nastawieni do skuteczności terapii wzroku.
⬤ Narracja może nie współgrać z czytelnikami, którzy nie mają osobistych powiązań z tematem zaburzeń widzenia.

(na podstawie 146 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Fixing My Gaze: A Scientist's Journey Into Seeing in Three Dimensions

Zawartość książki:

Odkrywczy opis zdolności mózgu do zmian.

Kiedy neurobiolog Susan Barry miała pięćdziesiąt lat, po raz pierwszy doświadczyła poczucia zanurzenia w trójwymiarowym świecie. Drapacze chmur na rogach ulic wydawały się wyrastać w jej kierunku niczym łuki gigantycznych statków. Gałęzie drzew wystawały w górę i na zewnątrz, otaczając i zarządzając namacalnymi objętościami przestrzeni. Liście tworzyły skomplikowane mozaiki w 3D.

Barry była zezowata i stereowidząca od wczesnego dzieciństwa. Po pół wieku postrzegania otoczenia jako płaskiego i skompresowanego, tego dnia po raz pierwszy w życiu zobaczyła Manhattan w głębi stereo. Jako neuronaukowiec zrozumiała, jak niezwykła była ta transformacja, nie tylko dla niej samej, ale także dla naukowego zrozumienia ludzkiego mózgu. Naukowcy od dawna uważali, że mózg jest plastyczny tylko w krytycznym okresie wczesnego dzieciństwa. Zgodnie z tą teorią, mózg Barry zorganizował się, gdy była dzieckiem, aby uniknąć podwójnego widzenia - i nie było sposobu, aby go przeprogramować jako osoba dorosła. Barry znalazła jednak optometrystę, który zalecił jej mało znany program terapii widzenia.

Po intensywnym treningu Barry była w stanie osiągnąć to, co inni naukowcy, a nawet ona sama, uważali kiedyś za niemożliwe. Nazwana Stereo Sue przez znanego neurologa Olivera Sacksa, Susan Barry opowiada o swojej niezwykłej podróży i celebruje radosną przyjemność naszych zmysłów.