Philosophy East And West
Filozofia Wschodu i Zachodu EDYTOWANA PRZEZ CHARLESA A. MOORE'A PRINCETON UNIVERSITY PRESS 1946 DLA GREGGA M. SINCLAIRA Prezydent Uniwersytetu Hawajskiego i żarliwy wyznawca znaczenia Wschodu dla Zachodu. Jego entuzjazm wzbudził we wszystkich, którzy go spotkali, trwałe zainteresowanie Orientem. To właśnie on zainspirował Konferencję Filozofów Wschód-Zachód, podczas której powstał niniejszy tom, i który, poprzez swoją zachętę i pomoc, znacząco pomógł w jego przygotowaniu i publikacji. Przedmowa 1 Niniejszy tom przedstawia wyniki Konferencji Filozofów Wschód-Zachód, która odbyła się na Uniwersytecie Hawajskim latem 1939 roku. Podczas tej konferencji przedstawiciele Wschodu i Zachodu spotkali się, aby poprzez osobisty kontakt, dyskusję i formalne referaty zbadać znaczenie i wagę podstawowych postaw tych dwóch głównych tradycji. Konferencja była szczególnie zainteresowana znaczeniem filozofii Wschodu dla Zachodu. Podstawowym celem było określenie możliwości stworzenia filozofii światowej poprzez syntezę idei i ideałów Wschodu i Zachodu oraz osiągnięcie konkluzji w formie konkretnych sugestii dotyczących najbardziej owocnych sposobów, w jakie można dokonać takiej syntezy.
Wnioski te, z których niektóre mogą wydawać się skrajne i kontrowersyjne, ale wszystkie są bardzo prowokujące i co do których kilku autorów nie zawsze się zgadza, są tutaj przedstawione w najdrobniejszych szczegółach. Wśród nich jest stały temat, że ani Orient, ani Zachód nie są filozoficznie samowystarczalne. Orient ani Zachód nie są filozoficznie samowystarczalne, a każdemu z nich brakuje tej całkowitej perspektywy, która jest charakterystyczna dla filozofii. W szczególności uważa się, że Zachód potrzebuje nowych i szerszych perspektyw, a Wschód, oprócz nieuniknionego praktycznego wpływu na Zachód w przyszłości, może dostarczyć inspiracji, a także konkretnych doktryn dla tego nowego renesansu. Ogólnie rzecz biorąc, plan konferencji, który pojawia się w formie i treści tego tomu, wymagał kompleksowych, choć krótkich opisów podstawowych systemów i doktryn Wschodu, głównie przez uczonych orientalnych, oraz analiz tych postaw w porównaniu z podstawowymi tradycjami Zachodu, przez przedstawicieli Zachodu. Ciągła wymiana myśli w dyskusji, skutkująca usuwaniem fałszywych lub nieadekwatnych interpretacji Wschodu przez przedstawicieli Zachodu i osiągnięciem większego wzajemnego zrozumienia, jest wielokrotnie odzwierciedlana w tym opracowaniu. Ten aspekt tomu, a także fakt, że zawiera on osobistych przedstawicieli zarówno Wschodu, jak i Zachodu, sprawiają, że jest to wyjątkowy rozdział w historii filozofii porównawczej.
Dla celów niniejszego opracowania Wschód obejmuje przede wszystkim Indie, Chiny i Japonię. Niestety, żaden indyjski uczony nie był dostępny na konferencji, więc Indie nie są tu osobiście reprezentowane. Ten brak jest jednak łagodzony przez szeroką wiedzę na temat myśli indyjskiej posiadaną przez członków konferencji. Zaletą tomu, zwłaszcza w świetle aktualnych wydarzeń, jest kompleksowa analiza kilku faz myśli japońskiej. Byliśmy szczególnie zaszczyceni obecnością na konferencji wybitnego autorytetu buddyjskiego, profesora Junjiro Takakusu. Nagłe wypadki w ostatniej chwili uniemożliwiły profesorom W.E. Hockingowi i D.T. Suzukiemu, którzy mają tu swoje rozdziały, wzięcie udziału w konferencji. Styl konstrukcji rozdziałów i dokumentacji wykazuje pewne różnice w całej książce. Ponadto w kilku rozdziałach można zauważyć powielanie treści. Wystarczy powiedzieć, że żadna żelazna zasada jednolitości stylu lub nadmiernego ograniczenia tematyki nie została uznana za konieczną. Transliteracja nazw i terminów z sanskrytu, chińskiego i japońskiego nieuchronnie nastręcza trudności. Przyjęty system pozwala na sporadyczne odstępstwa od podstawowej metody stosowanej w całym tekście...
