Filozofia teraźniejszości

Opinie czytelników

Recenzje wyrażają mieszane opinie na temat książki, podkreślając jej znaczenie w amerykańskim pragmatyzmie, jednocześnie zwracając uwagę na kwestie jakości i jasności. Niektórzy chwalą filozoficzną głębię, podczas gdy inni krytykują nieprzejrzystość i stan fizyczny materiału.

Książka jest uważana za znaczące dzieło filozoficzne Meada, kluczowej postaci amerykańskiego pragmatyzmu. Zajmuje się ważnymi koncepcjami z zakresu metafizyki i socjologii. Niektóre egzemplarze były chwalone za doskonały stan.

Wiele recenzji przytacza problemy z fizyczną jakością książki, w tym brakujące i powielone strony, a także rozpadanie się książki po jednym przeczytaniu. Dodatkowo, materiał jest uważany za abstrakcyjny i trudny do zrozumienia, co może stanowić wyzwanie dla nie-filozofów.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Philosophy of the Present

Zawartość książki:

George Herbert Mead (1863-1931) miał ogromny wpływ na rozwój amerykańskiego pragmatyzmu w XX wieku. Wywarł również silny wpływ na nauki społeczne.

Ta klasyczna książka reprezentuje filozofię doświadczenia Meada, tak centralną dla jego poglądów. Teraźniejszość jako unikalne doświadczenie jest przedmiotem tej głębokiej analizy podstawowej struktury czasowości i świadomości. Mead podkreśla nowatorski charakter zarówno teraźniejszości, jak i przeszłości.

Chociaż nauka opiera się na założeniu, że teraźniejszość jest przewidywalna w oparciu o dogłębną wiedzę o przeszłości, doświadczenie teraźniejszości, mówi Mead, jest całkowicie wyjątkowym momentem porównywalnym z żadnym innym, a kiedy minie, nowy charakter tego wyjątkowego doświadczenia jest nieodwołalny.

Pojawienie się nowości w postrzeganym racjonalnym porządku rzeczywistości jest sednem problemu, który bada Mead. Teraźniejszość, według jego słów, jest „wyłaniającym się wydarzeniem (...) czymś, co jest czymś więcej niż procesy, które do niego doprowadziły i które poprzez swoją zmianę, trwanie lub zniknięcie dodaje do późniejszych fragmentów treść, której inaczej by nie posiadały”.

Teraźniejszość jako „siedziba rzeczywistości” silnie warunkuje nasz retrospektywny pogląd na przeszłość, tak samo jak pomaga kształtować przyszłość. Nowość każdego obecnego doświadczenia powoduje, że rekonstruujemy nasze poprzednie doświadczenia, aby nadać sens przeszłości, która jest naturalnie uważana za główną przyczynę tego, czego obecnie doświadczamy. Nasza perspektywa rzeczywistości jest zatem względna w stosunku do uwarunkowań każdego nowego wydarzenia i zmienia się nieustannie, gdy skutki teraźniejszości zmieniają nasz pogląd na przeszłość i przyszłość.

Ten nacisk na integracyjną, holistyczną naturę rzeczywistości, w której wszystko, co przeszłe, teraźniejsze i przyszłe, jest warunkiem wszystkiego innego, sprawia, że filozofia Meada jest bardzo istotna dla dzisiejszego naukowego obrazu kwantowego wszechświata, w którym przypadek i prawdopodobieństwo odgrywają rolę w wyłanianiu się rzeczywistości. Bardzo interesujący jest również sposób, w jaki Mead rozszerza swoją podstawową analizę rzeczywistości czasowo-przestrzennej na pojawienie się umysłu i świadomości jako naturalnego rozwoju procesu ewolucyjnego. Ta stymulująca i prowokująca praca potwierdza pochwałę Johna Deweya dla Meada jako „najbardziej oryginalnego umysłu w filozofii w Ameryce” jego pokolenia.