Filozofia Szekspira: Odkrywanie znaczenia kryjącego się za sztukami

Opinie czytelników

Książka bada filozoficzny wymiar dzieł Szekspira, w szczególności ich związek z ideami filozofów takich jak Montaigne, Hume i inni. Colin McGinn przedstawia wnikliwe analizy, które ujawniają złożoność charakteru i kondycji ludzkiej przedstawionej w sztukach Szekspira.

⬤ Oferuje nowe spojrzenie na dzieła Szekspira przez pryzmat filozofii.
⬤ Przejrzysty i przystępny styl pisania, dzięki czemu jest przyjemny dla czytelników z różnych środowisk.
⬤ Porusza istotne tematy, takie jak tożsamość, sceptycyzm i natura zła.
⬤ Zachęca czytelników do ponownego spojrzenia na sztuki Szekspira ze świeżej perspektywy.
⬤ Odpowiednia zarówno dla miłośników literatury, jak i filozofii.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że filozoficzne powiązania są słabe lub wymuszone.
⬤ Krytyka dotycząca nadmiernej gadatliwości i powtarzania punktów.
⬤ Nie jest to kompleksowa analiza wszystkich dzieł Szekspira, skupiająca się bardziej na tragediach niż komediach.
⬤ Może nie wnosić istotnych nowych spostrzeżeń dla tych, którzy są już zaznajomieni z tematami Szekspira.
⬤ Niektórzy krytycy sugerują, że interpretacje mogą wykraczać poza intencje Szekspira.

(na podstawie 21 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Shakespeare's Philosophy: Discovering the Meaning Behind the Plays

Zawartość książki:

Sztuki Szekspira są zwykle badane przez literaturoznawców i historyków, a książki o nim z tych perspektyw są legendarne. Niezwykłe jest to, że wykształcony filozof daje nam swój wgląd, tak jak robi to Colin McGinn, w sześć największych sztuk Szekspira - Sen nocy letniej, Hamlet, Otello, Makbet, Król Lear i Burza.

W swoim błyskotliwym komentarzu McGinn bada filozofię życia Szekspira i ilustruje, w jaki sposób wpłynęły na niego na przykład eseje Montaigne'a, które zostały przetłumaczone na język angielski w czasie, gdy Szekspir pisał. Oprócz rozdziałów poświęconych wielkim sztukom, znajdują się tu również eseje na temat Szekspira i płci oraz jego sztuk w aspekcie psychologii, etyki i tragedii.

Jak mówi McGinn o Szekspirze: „W jego ciele nie ma ani jednej sentymentalnej kości. Ma ciekawość naukowca, osąd filozofa i duszę poety”. McGinn odnosi idee zawarte w sztukach do późniejszych filozofów, takich jak David Hume i współczesnych komentarzy krytyków, takich jak Harold Bloom. Książka jest ekscytującym doświadczeniem czytelniczym, szczególnie w czasach, gdy nowa publiczność otworzyła się na największego pisarza w języku angielskim.