Political Philosophy After 1945
W połowie XX wieku zainteresowanie filozofią polityczną zmalało, a jeden z autorów ogłosił nawet, że temat ten jest "martwy". Wszystko miało się zmienić w 1971 roku, kiedy temat ten przeżył renesans wraz z publikacją Teorii sprawiedliwości Johna Rawlsa. Historia nie zakończyła się jednak wraz z Rawlsem, ponieważ dostępne stały się inne sposoby podejścia do tematu.
W Filozofii politycznej po 1945 roku Alan Haworth opowiada historię filozofii politycznej od połowy XX wieku do początku XXI wieku. Po pierwsze, rozważa, dlaczego temat ten został zmarginalizowany przez główne ruchy filozoficzne, takie jak pozytywizm logiczny i "filozofia zwykłego języka" zainspirowana przez Wittgensteina. Kolejne rozdziały wyjaśniają podstawy teorii Rawlsa, a następnie porównują i kontrastują jego wkład z wkładem innych filozofów z całego spektrum politycznego. Po nich następują rozdziały, w których analizowane są alternatywne podejścia. Znajdują się tu dogłębne omówienia prac Hannah Arendt i Alasdaira MacIntyre'a, a także ocena twierdzenia, że filozofia polityczna jest przykładem dążenia do konającego "projektu oświeceniowego".
W całej książce Haworth zachowuje równowagę między perspektywą historyczną a ścisłą analizą głównych tekstów i ostrożnie podkreśla znaczenie kwestii teoretycznych dla pytań, które pojawiają się poza teorią. W związku z tym Filozofia polityczna po 1945 roku jest niezbędną lekturą dla studentów i badaczy filozofii politycznej, ale służy również jako wprowadzenie dla studentów z nauk humanistycznych i społecznych, którzy po raz pierwszy podchodzą do tematu.
