Continental Philosophy and the Palestinian Question: Beyond the Jew and the Greek
Od Sartre'a po Levinasa, filozofowie kontynentalni spoglądali na przykład Żyda jako na paradygmatyczny obiekt i model etycznych dociekań. Levinas, na przykład, dedykuje swoją książkę z 1974 roku Inny niż byt ofiarom Holokaustu i zwraca uwagę na stan filozofii po Auschwitz.
Taka etyka radykalnie podważa wcześniejsze pojęcia autonomii i zrozumienia - dwie kluczowe idee tradycyjnej teorii etycznej i, bardziej ogólnie, tradycji greckiej. Stara się szanować nieprzejrzystość innych i unikać niebezpieczeństw związanych z hermeneutyczną przemocą. Jak jednak taka etyka innego przekłada się na rzeczywiste, codzienne życie? Co jest stawką w myśleniu o innym jako Żydzie? Czy odmienność Żyda jest po prostu przeciwstawieniem się greckiemu uniwersalizmowi? Czy retoryka wyjątkowości, z jej nieuniknionymi pozostałościami ontologicznymi, stoi w sprzeczności ze zmieniającą się rzeczywistością polityczną? W ramach tego paradygmatu, co w takim razie stanie się z Arabem lub muzułmaninem, innym Żydem, innym z innym, że tak powiem?
Ta linia myśli etycznej - pragnąca dać świadectwo przeszłemu cierpieniu i pogodzić się z podmiotowością po Auschwitz - bez wątpienia oddziela od analizy obecne operacje władzy. Czy zatem bardziej wrażliwe podejście historyczne ujawniłoby Palestyńczyka jako innego Izraelczyka? W tym miejscu Zahi Zalloua oferuje ambitną interwencję w to, jak konfigurujemy współczesność.
