Filoponus: O fizyce Arystotelesa 1.1-3

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Philoponus: On Aristotle Physics 1.1-3

Zawartość książki:

Do czasu uruchomienia tej serii ponad piętnaście lat temu, 15 000 tomów starożytnych greckich komentatorów Arystotelesa, napisanych głównie między 200 a 600 rokiem n.e., stanowiło największy korpus zachowanych greckich pism filozoficznych nieprzetłumaczonych na język angielski lub inne języki europejskie. W tej, pierwszej połowie analizy Filoponusa pierwszej księgi Fizyki Arystotelesa, główne tematy są metafizyczne.

Rozdział otwierający Fizykę Arystotelesa jest abstrakcyjną refleksją na temat metodologii badania natury, czyli "fizyki". Arystoteles sugeruje, że należy wychodzić od rzeczy znanych, ale niejasnych, i wyprowadzać bardziej precyzyjne, ale mniej oczywiste zasady, aby stanowić prawdziwą wiedzę. Jego kontrowersyjne twierdzenie, że jest to przejście od tego, co uniwersalne, do tego, co bardziej szczegółowe, zawiera obszerną egzegezę apologetyczną, typową dla skrupulatnej i nieco pedantycznej metody Filoponusa.

Filoponus wyjaśnia pozorny konflikt między "metodą dydaktyczną" (nieuniknioną w fizyce) a ścisłą metodą demonstracyjną opisaną w Analitykach. Po 20 stronach rozdziału 1, Filoponus poświęca pozostałe 66 stron na zastrzeżenia Arystotelesa wobec dwóch głównych myślicieli presokratejskich, Parmenidesa i Melissusa.

Arystoteles włączył tych myślicieli na marginesie, ponieważ nie byli oni zaangażowani w fizykę, ale w kwestionowanie samych podstaw fizyki. Filoponus bada twierdzenia Arystotelesa dotyczące relacji między nauką a jej aksjomatami, bada alternatywne sposoby formalizacji obalenia monizmu eleackiego przez Arystotelesa i zapewnia trwałą krytykę analizy Arystotelesa rzekomych błędów Eleatów dotyczących jedności i bytu.