Filmy Johna Schlesingera

Oryginalny tytuł:

The Films of John Schlesinger

Zawartość książki:

Wielkie historyczne i ekonomiczne przemiany miasta końca XX wieku są żywo odzwierciedlone w twórczości Johna Schlesingera. W filmach z początku lat sześćdziesiątych "A Kind of Loving" i "Billy Liar" miasto było wyobrażane jako przemysłowe i mieszkalne, a bohaterowie konfrontowali się z życiem na poziomie lokalnym i rodzinnym. W "Darling", "Midnight Cowboy" i "Sunday Bloody Sunday", filmach nakręconych w latach 1965-1971, miasto stało się kosmopolityczne, rządzone przez międzynarodową finansjerę i targane napięciami klasowymi. W dwóch filmach z lat osiemdziesiątych, "Sokół i bałwan" oraz "Madame Sousatzka", Schlesinger dobitnie pokazał desperację, z jaką młodzi bohaterowie walczyli o dojrzałość, nie w lokalnym środowisku miejskim, ale w środowisku krajowym i globalnym. Specyficzne siły ekonomiczne i polityczne napędzające te miejskie zmiany zostały szeroko omówione w rosnącej liczbie badań nad "filmowym miastem". Podczas gdy siły te stanowią ważne tło dla "Filmów Johna Schlesingera", celem książki jest wykazanie centralnej roli wyobraźni estetycznej Schlesingera, ale nie jako czegoś oddzielonego od życia politycznego, moralnego i historycznego.

Wybitny brytyjski operator Billy Williams opisał kiedyś Schlesingera jako "najbardziej kompletnego" reżysera, z jakim kiedykolwiek pracował. Schlesinger łączył w sobie reżyserskie "oko" (mistrzostwo ruchu kamery, kadrowania, montażu, scenografii itp. ) z głębokim zmysłem literackim (zrozumienie postaci i sytuacji). Swoją karierę rozpoczął od wielokrotnie nagradzanego filmu dokumentalnego "Terminus" (1961), a następnie nakręcił łącznie siedemnaście filmów fabularnych i pięć telewizyjnych. Kilka z jego filmów miało prawdziwie innowacyjny wpływ: Andy Warhol powiedział, że "Midnight Cowboy" "wziął prawdziwą kartę z podziemia" w sposobie, w jaki poruszał "zakazane tematy". Pauline Kael opisała "Sunday Bloody Sunday" jako "powieść napisaną na taśmie filmowej", a tym samym zupełnie nowe osiągnięcie, "natychmiast rozpoznawalne jako klasyk". Inne filmy Schlesingera również cieszą się niesłabnącym zainteresowaniem: "Billy Liar", wznowiony przez Criterion w 2001 roku, to komediowa perełka. "Dzień szarańczy" jest dziś wykładany w szkołach filmowych. Brakuje jednak inteligentnej dyskusji na temat tych bogatych dzieł. Współczesne recenzje czołowych krytyków filmowych są wnikliwe, podobnie jak wybrane artykuły i jedyne pełnometrażowe studium Schlesingera, które ukazało się na wiele lat przed zakończeniem jego kariery. Pełnowymiarowa "interpretacja" tego, czego twórczość Schlesingera uczy nas o współczesnym życiu, jeszcze się nie pojawiła.

Filmy Schlesingera były niedoceniane z powodów, które miały niewiele wspólnego z ich osiągnięciami: wypadł z łask Hollywood, obraził krytyków swoją satyrą na amerykańskie społeczeństwo i nakręcił kilka stosunkowo mało inspirujących filmów, aby utrzymać pracę. Nadszedł czas na przewartościowanie jego dorobku. "The Films of John Schlesinger" analizuje innowacyjną treść i formę najważniejszych filmów, a także dokonuje krytycznej oceny, identyfikując ich mocne i słabe strony. Bada ich główny temat, którym jest znaczenie przetrwania i próba jak najlepszego wykorzystania tego, co się ma, zwłaszcza że temat ten rozgrywa się we współczesnym, miejskim społeczeństwie. Podejmuje różne teorie filmu - Benjamina, Hansena i innych - ale nie jest to analiza teoretyczna przeznaczona wyłącznie dla naukowców.