Filmowanie historii od dołu: Mikrohistoryczne filmy dokumentalne

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Filming History from Below: Microhistorical Documentaries

Zawartość książki:

Tradycyjne historyczne filmy dokumentalne dążą do zapewnienia poczucia obiektywizmu, tworząc odgórny obraz historii, który koncentruje się na publicznych wydarzeniach i osobowościach. W ostatnich dziesięcioleciach, zgodnie z trendami historiograficznymi opowiadającymi się za "historią od dołu", pojawił się inny rodzaj dokumentu historycznego, skupiający się na ściśle określonych tematach, osobistych archiwach i perspektywie pierwszej osoby. Efrn Cuevas klasyfikuje te filmy jako "mikrohistoryczne filmy dokumentalne" i bada, w jaki sposób rozwijają one możliwości kina jako producenta wiedzy historycznej w nowych kierunkach.

Cuevas wskazuje kluczowe cechy tych dokumentów, identyfikując ich podobieństwa z mikrohistorią pisaną: zredukowaną skalę obserwacji, centralną rolę przypisywaną ludzkiemu działaniu, przypuszczalne podejście do wykorzystania źródeł archiwalnych oraz poleganie na strukturach narracyjnych. Mikrohistoryczne filmy dokumentalne wykorzystują również narzędzia charakterystyczne dla filmu, aby podkreślić afektywny wymiar narracji historycznych, często włączając perspektywę autobiograficzną i eseistyczną oraz podkreślając rolę osobistych wspomnień bohaterów w rekonstrukcji przeszłości. Filmy te zazwyczaj czerpią z archiwów rodzinnych, z naciskiem na migawki i filmy domowe.

Filmowanie historii od dołu analizuje prace, w tym filmy Ptera Forgcsa zajmujące się Holokaustem, takie jak The Maelstrom i Free Fall; filmy dokumentalne o konflikcie izraelsko-palestyńskim; prace Rithy Panh na temat ludobójstwa w Kambodży; filmy o internowaniu japońskich Amerykanów podczas II wojny światowej, takie jak A Family Gathering i History and Memory; oraz kronika migracji Jonasa Mekasa w jego pamiętniku Lost, Lost, Lost.