Fikcyjny dialog: Mowa i rozmowa w powieści nowoczesnej i postmodernistycznej

Opinie czytelników

Recenzja wyraża frustrację złożonymi i abstrakcyjnymi dyskusjami zawartymi w książce, sugerując, że jest ona dostosowana głównie do naukowców, a nie do ogółu czytelników. Recenzent krytykuje narratologię jako całość, argumentując, że dyskusje często skręcają w sferę pseudo-problemów, zamiast zajmować się istotnymi kwestiami. Pomimo pewnego uznania dla interesującej treści, recenzja wzywa do jaśniejszej komunikacji i skupienia się na tym, co naprawdę ważne w badaniu narracji.

Książka może zawierać interesujące fragmenty i cenne spostrzeżenia dla osób głęboko zaangażowanych w dziedzinę narratologii. Wydaje się kwestionować istniejące normy i zachęca badaczy do ponownego przemyślenia swojego podejścia.

Pisanie jest uważane za zbyt złożone i abstrakcyjne, co utrudnia zaangażowanie osobom niebędącym naukowcami. Dyskusje mogą wydawać się arbitralne i oderwane od praktycznych zastosowań, co prowadzi do frustracji czytelników niezaznajomionych z dyskursem akademickim.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Fictional Dialogue: Speech and Conversation in the Modern and Postmodern Novel

Zawartość książki:

Eksperymentowanie z mową postaci zostało okrzyknięte przez G rarda Genette'a "jedną z głównych ścieżek emancypacji we współczesnej powieści". Dialog jako narzędzie stylistyczne i narracyjne jest kluczową cechą w rozwoju powieści jako gatunku, ale jest również zjawiskiem mało uznanym lub badanym w literaturze krytycznej.

Fikcyjny dialog pokazuje bogactwo i wszechstronność dialogu jako techniki narracyjnej w powieściach XX i XXI wieku, koncentrując się na rozbudowanych fragmentach i sekwencjach wypowiedzi. Analizuje również, w jaki sposób różne wersje dialogu mogą pomóc w normalizacji lub idealizacji pewnych wzorców i praktyk, wykluczając w ten sposób alternatywne możliwości lub eliminując "nierówności" i różnice. Bronwen Thomas, łącząc teorie i modele fikcyjnego dialogu z szerokiego zakresu dyscyplin i tradycji intelektualnych, pokazuje, jak temat ten rodzi głębokie pytania dotyczące naszego rozumienia narracji i komunikacji międzyludzkiej.

Jako pierwsze tego rodzaju opracowanie łączące analizę literacką i narratologiczną z odniesieniami do pojęć i modeli lingwistycznych, teorii Bachtina, historii kultury, teorii mediów i podejść kognitywnych, książka ta jest również pierwszą, która dogłębnie skupia się na powieści dialogowej w XX i XXI wieku oraz łączy przykłady dialogu z literatury, popularnej fikcji i narracji nielinearnych. Poza krytyką istniejących metod analizy, nakreśla ona obiecującą nową metodę analizy fikcyjnego dialogu.