Figuracje Francji: Literackie budowanie narodu w czasach kryzysu (1550-1650)

Oryginalny tytuł:

Figurations of France: Literary Nation-Building in Times of Crisis (1550-1650)

Zawartość książki:

W Figurations of France: Literary Nation-Building in Times of Crisis (1550-1650) Marcus Keller bada często pośrednie i subtelne sposoby, w jakie kluczowe teksty wczesnonowożytnej literatury francuskiej, od Dfense et illustration de la langue franaise Joachima Du Bellaya po Le Cid Corneille'a, przyczyniają się do fikcji Francji jako narodu. Dzięki świeżemu spojrzeniu na te i inne klasyki pokazuje, że nie tylko tworzą one Francuzów jako wyimaginowaną społeczność, ale także stanowią miejsce dla wnikliwej krytyki politycznego i kulturowego konstruktu, który leży u podstaw nowoczesnego państwa narodowego.

Aktualne teorie narodowości, w szczególności koncepcje formy narodu i fikcyjnej etniczności (tienne Balibar), informują o ścisłej lekturze Dfense Du Bellaya, Discours Ronsarda, Tragiques d'Aubign, Essays Montaigne'a, odes Malherbe'a oraz Le Cid i Horace Corneille'a. Ujawniają one wyobrażeniową moc i jednoczącą siłę wczesnonowożytnych figur Francji, które pojawiają się w tym heteregonicznym korpusie literatury francuskiej, z tekstami od manifestu i poematu epickiego po esej i tragedię. Umiejscawiając każdego autora i tekst w ich szczególnym kontekście historycznym, badanie sugeruje, że literacka inwencja Francji w XVI i XVII wieku jest równie obfita, co koncepcyjnie innowacyjna: Du Bellay, na przykład, rozwija ideę Francji, przedstawiając język francuski jako przycięte i zaszczepione drzewo, podczas gdy d'Aubign proponuje myśleć o Francuzach jako o nuklearnej, ale pozbawionej ojca rodzinie. Krew funkcjonuje jako wysoce naładowana metafora narodowości we wszystkich tekstach.

Otwierając nowe perspektywy na te kanoniczne dzieła, koncentrując się na literackim budowaniu narodu, stawia je również w nieoczekiwanych i prowokujących do myślenia relacjach. Figurations of France celowo przekracza fikcyjną granicę między XVI a XVII wiekiem i argumentuje, że pod względem wyobrażonego budowania narodu kontury, które wyznaczają okres wczesnonowożytny i oddzielają go od tego, co nazywamy epoką nowożytną, szybko zaczynają się rozmywać. Ostatecznie książka stanowi argument na rzecz literatury wczesnonowożytnej jako twórczego i krytycznego dyskursu, zdolnego do odżywiania i niuansowania naszego myślenia o narodzie, ponieważ postmodernistyczne państwo narodowe jest coraz bardziej kwestionowane przez ekonomiczne, polityczne i kulturowe skutki globalizacji.

Publikacja wydana przez University of Delaware Press. Dystrybuowana na całym świecie przez Rutgers University Press.