The Figure of Knowledge: Conditioning Architectural Theory, 1960s-1990s
Napisanie historii teorii architektury po II wojnie światowej bez sprowadzania jej do kilku definiujących paradygmatów jest dużym wyzwaniem. Imponujący wysiłek antologizacji w latach 90. XX wieku nakreślił teorię architektury głównie poprzez różne zastosowane ramy teoretyczne, takie jak teoria krytyczna, krytyczny regionalizm, dekonstruktywizm i pragmatyzm.
Jednak intelektualne kontury tego, co stanowi teorię architektury, nieustannie się zmieniają. Najważniejsze jest zatem, aby zapytać, jaki rodzaj wiedzy stał się ważny w najnowszej historii teorii architektury i jak wynikająca z tego postać wiedzy określa warunki dla faktycznych argumentów.
Artykuły zamieszczone w niniejszym tomie koncentrują się na czynnikach instytucjonalnych, geograficznych, retorycznych i innych. W ten sposób prześwietlają niewypowiedziane zasady zaangażowania, które powojenna teoria architektury przypisywała.
Uczestnicy: Matthew Allen (University of Toronto), Karen Burns (University of Melbourne), Ole W. Fischer (University of Utah), Philip Goad (University of Melbourne), Hilde Heynen (KU Leuven), Rajesh Heynickx (KU Leuven), Paul Holmquist (Louisiana State University), Sandra Kaji-O'Grady (University of Queensland), Peter Lang (Royal Institute of Art, Stockholm), Andr Loeckx (KU Leuven), Sebastiaan Loosen (KU Leuven), Louis Martin (Universit du Qubec Montral), Joan Ockman (University of Pennsylvania), Carmen Popescu (ENSAB, Rennes), Ricardo Ruivo (Architectural Association, Londyn), Andrew Toland (University of Technology Sydney).
Darmowy ebook dostępny w bibliotece OAPEN, JSTOR i ProjectMuse.
© Book1 Group - wszelkie prawa zastrzeżone.
Zawartość tej strony nie może być kopiowana ani wykorzystywana w całości lub w części bez pisemnej zgody właściciela.
Ostatnia aktualizacja: 2024.11.13 21:45 (GMT)