Fenway 1946: Red Sox, pokój i rok nadziei

Opinie czytelników

Książka bada historyczne znaczenie baseballu podczas i po II wojnie światowej, koncentrując się na Boston Red Sox i kontekście kulturowym tamtych czasów. Łączy narrację sportową z komentarzem społecznym, zastanawiając się nad tematami jedności i nostalgii. Podczas gdy wielu czytelników docenia jej głębię i emocjonalny oddźwięk, inni krytykują ją za błędy gramatyczne i powtarzające się treści.

⬤ Dokładne badania i wciągająca fabuła
⬤ skutecznie przenosi czytelników do nostalgicznych czasów
⬤ różnorodne i wciągające anegdoty
⬤ cenny kontekst historyczny i wgląd w kwestie społeczne
⬤ emocjonalne i podnoszące na duchu narracje.

⬤ Zawiera liczne błędy gramatyczne i merytoryczne
⬤ styl pisania może wydawać się nudny i powtarzalny
⬤ niektóre anegdoty i fakty są prezentowane wielokrotnie
⬤ brakuje głębi w niektórych profilach graczy.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Fenway 1946: Red Sox, Peace, and a Year of Hope

Zawartość książki:

Bostoński pisarz Michael Connelly uchwycił magię powrotu Ameryki do normalności po II wojnie światowej w tym intymnym portrecie miasta i ukochanej drużyny baseballowej. Fenway 1946 celebruje miasto, drużynę i ducha tego wspaniałego sezonu 1946 w Bostonie - sezonu, jak zwykle, który złamał serca fanów - gdy Ameryka powróciła do rozrywek czasu pokoju.

A żadna z nich nie była bardziej amerykańska niż baseball. Po drodze Connelly wydobywa historie i osobowości, które sprawiły, że ten rok był tak wyjątkowy w Hub. Dla powracających weteranów, takich jak Ted Williams, młody kongresman John F.

Kennedy i tysiące innych oraz ich rodzin, które martwiły się, gdy byli w Europie lub na Pacyfiku, sezon 1946 Red Sox był świętem.

To było katharsis. To właśnie uczyniło Amerykę wielką.

Mężowie i synowie wracali do domu w otwarte ramiona wdzięcznego narodu. Obejmowało to pięciuset głównych graczy ligowych, którzy walczyli w II wojnie światowej. Powrót do domu najlepszych Amerykanów wywołał ducha zbiorowej dumy od wybrzeża do wybrzeża - i Nowa Anglia nie była od tego wolna.

Przez poprzednie pięć lat Ameryka siedziała wokół radia, słuchając raportów wojennych. Teraz zebrali się w salonach, by ponownie cieszyć się baseballem. Baseball zawsze był nicią łączącą kraj - sportem, który łączył pokolenia.

Dzień Otwarcia 1946 roku był namacalnym przypomnieniem, że w kraju zapanował pokój - wszystko wróciło do normy. Nigdzie nie było to bardziej istotne niż w Bostonie.

Od Scollay Square przez południowy Boston po North End, weterani w swoich mundurach, dzieci z kijami na ramieniu i gospodynie domowe rozmawiały o powrocie Teda Williamsa i składzie, który był uważany za najlepszy w lidze. Oczekiwania były wysokie - jak zawsze na Fenway Park. Fani w jakiś sposób wiedzieli, że to będzie ich rok.

W 1946 roku Boston Red Sox zajęli pierwsze miejsce w American League z bilansem 104 zwycięstw i 50 porażek.

I nie zawiedli (aż do października).