Phenomenology and Historical Thought: Its History as a Practice
Tom rozpoczyna się od tego, co jest wspólne dla współczesnych fenomenologicznych historyków i historiografów. Jest to zrozumienie, że czasowość jest rdzeniem ludzkiego osądu, warunkującym w swoich formach to, w jaki sposób świadomie obserwujemy i oceniamy zjawiska.
Dla każdego fenomenologicznego historyka lub historiografa cała historia jest wydarzeniem, przedziałem czasu. Ten przedział czasowy nie jest zewnętrzny w stosunku do jednostki, a raczej tworzy treść i strukturę każdego jej osądu. Jest to logika używana przez jednostkę do strukturyzowania zjawiska, w którym uczestniczy.
Zamiast postrzegać zjawisko jako coś wyłącznie zewnętrznego, fenomenologowie rozumieją je również jako naszą bezpośrednią świadomość i myśl. W ten sposób metoda fenomenologiczna rozpoznaje wszystkie osądy jako oparte na zakresie uwagi zjawisk wewnętrznych lub zewnętrznych.
Uwaga jest intencjonalna. Zamierzamy skupić się na sobie.
Uwaga jest czasowym trwaniem tego zamierzenia. Tom oferuje tekst, który umożliwia współczesnym historykom, studentom studiów magisterskich, a nawet studentom studiów licencjackich, którzy są dobrze nauczani, zrozumienie zarówno historii fenomenologii jako metody badawczej, jak i współczesnej praktyki fenomenologicznej myśli historycznej i historiograficznej.
