Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.
The Trash Phenomenon
The Trash Phenomenon przygląda się temu, jak pisarze końca XX wieku nie tylko włączyli wydarzenia, artefakty i teorie kultury popularnej do swoich dzieł, ale także wykorzystali te dzieła jako okna na rolę kultury popularnej w procesie budowania narodu. Wzorując się na przedstawieniu kultury popularnej jako "śmieci" przez Donalda Barthelme'a w 1967 roku i opisaniu jej jako wywrotowej "historii ludu" przez Dona DeLillo w 1997 roku, Stacey Olster bada, w jaki sposób literatura poddaje recyklingowi amerykańską kulturę popularną, aby zmienić nacjonalistyczny imperatyw stojący za jej powstaniem.
The Trash Phenomenon rozpoczyna się od spojrzenia na rolę środków masowego przekazu w wyłonieniu się Stanów Zjednoczonych jako dominującej potęgi XX wieku. Olster omawia prace trzech autorów, którzy wspólnie obejmują stulecie ograniczone wojną hiszpańsko-amerykańską (1898) i wojną w Zatoce Perskiej (1991): serię American Chronicle Gore'a Vidala, tetralogię Rabbit Johna Updike'a i American Hero Larry'ego Beinharta. Następnie Olster zwraca uwagę na trzech nieamerykańskich pisarzy, których dzieła badają imperialny wpływ amerykańskiej kultury popularnej na systemy wartości ich narodów: hierarchiczną strukturę klasową w Anglii Dennisa Pottera, peronizm w Argentynie Manuela Puiga i konsensus Nihonjinron w Japonii Harukiego Murakamiego.
Wreszcie, Olster powraca do literatury amerykańskiej, aby przyjrzeć się współczesnemu spektaklowi medialnemu i reprezentatywnej postaci jako potencjalnym źródłom konsolidacji narodowej po listopadzie 1963 roku. Olster najpierw skupia się na autobiograficznych, historycznych i fikcyjnych opisach trzech spektakli, w których formuły kultury popularnej omijają różnice klasowe, płciowe i rasowe: zabójstwo Johna F. Kennedy'ego, morderstwo Scarsdale Diet Doctor i proces O. J. Simpsona. Kończy kilkoma przemyśleniami na temat natury amerykańskiej konsolidacji po 11 września.
