Feminisms with Chinese Characteristics
Rok 1995, kiedy w Pekinie odbyła się Czwarta Światowa Konferencja w sprawie Kobiet, stanowi historyczny kamień milowy w rozwoju chińskiego ruchu feministycznego. W kolejnych dziesięcioleciach pojawiły się trzy różne trendy: po pierwsze, nastąpił wzrost feministycznych organizacji pozarządowych w Chinach kontynentalnych i pojawienie się ruchów LGBTQ; po drugie, rozwój społeczny i gospodarczy pielęgnował nową kobiecą agencję, tworząc tętniące życiem, zorientowane na kobiety środowisko kulturowe w Chinach; po trzecie, w odpowiedzi na etnocentryczny feminizm zachodni, niektórzy chińscy feministyczni naukowcy i aktywiści odzyskali dziedzictwo socjalistycznego chińskiego feminizmu państwowego i polityki płci w nowym tysiącleciu. Trendy te przyniosły chińskim kobietom bezprecedensowe wybory, zasoby, możliwości, pułapki, wyzwania, a nawet kryzysy.
W tym aktualnym tomie, Zhu i Xiao oferują analizę sposobów, w jakie chińskie idee feministyczne rozwinęły się od połowy lat 90-tych. Zestawiając liczbę mnogą "feminizmów" z "chińską charakterystyką", podkreślają znaczenie integracji chińskiej kultury, historii i tradycji w dyskusjach na temat chińskich feminizmów, a także podkreślają różnicę między mnogością współczesnych chińskich feminizmów a pojedynczym feminizmem państwowym.
Dwanaście rozdziałów w tym interdyscyplinarnym zbiorze porusza temat feminizmów o chińskiej charakterystyce z różnych perspektyw wynikających z doświadczeń życiowych, refleksji historycznych, rozważań teoretycznych oraz krytyki kulturowej i społeczno-politycznej, malując panoramiczny obraz chińskich feminizmów w dobie globalizacji.
